Eind vorig jaar is er in de media, aandacht geschonken aan het bouwen van een houten huis in Ramsar Lac 199 (Troca Suelto 5-G-33) (1). Nu ruim acht maanden verder is de MER procedure voor de bouw van het houten huis nog niet afgerond en de natuurvergunning nog niet aangevraagd.

Inmiddels is wel duidelijk dat de verstedelijking steeds verder RAMSAR Lac 199 binnen sluipt. 

Er zijn namelijk een aantal (bouw) aanvragen voor het betreffende gebied Ramsar Lac 199 bijgekomen, zoals, een aanvraag voor een bouwvergunning voor de bouw van:

• een betonnen woning (Troca Suelto 5-G-28) (2);
• een betonnen appartementencomplex, twee verdiepingen en acht appartementen (Kaminda Sorobon 64) (3);  
• een windsurfschool (Sorobon), waarvoor nu een startnotitie MER ter inzage ligt (4).

Daarnaast is er zeker nog één, mij bekende, slapende bouwvergunning (32 appartementen, Kaminda Sorobon,  4-K-63 t/m 67, voor dit gebied (5). 

Bouw vergunningaanvragen voor Ramsar Lac 199 volgen elkaar steeds sneller op. Van gebouwen van volledige betonconstructies zoals het appartementencomplex Kaminda Sorobon 64 en het huis op 5-G-28, Troca Suelto als de duurzamere constructies zoals de windsurfschool.

Terug naar de basis, waar gaat het om bij het Verdrag van Ramsar. 

Het Verdrag van Ramsar is gericht op het behoud van watergebieden van internationale betekenis, met name als verblijfplaats voor watervogels. Een belangrijke verplichting van de partijen bij het Verdrag van Ramsar is het aanwijzen van deze watergebieden (artikel 2). 

Het verdrag geeft een aantal criteria voor aanwijzing van watergebieden, te weten hun internationale betekenis in ecologisch, botanisch, zoölogisch, limnologisch of hydrologisch opzicht.

De verdragspartijen hebben vervolgens een verplichting om voor deze gebieden hun (ruimtelijk ontwikkelings) plannen op zodanige wijze te formuleren dat het behoud en verstandig gebruik (‘wise use’) van dergelijke gebieden worden bevorderd (artikel 3).

‘Wise use’ van wetlands is het behoud van hun ecologische karakter, bereikt door de implementatie van ecosysteembenaderingen, in de context van duurzame ontwikkeling.

Het is niet juist om te impliceren dat ontwikkeling een doelstelling is voor elk wetland.

Duurzame ontwikkeling ‘ontwikkeling’ die voldoet aan de behoeften van het heden zonder het vermogen van toekomstige generaties om in hun eigen behoeften te voorzien in gevaar te brengen.’(UN World Commission on Environment and Development. 1987, Our common future)

Ramsar Lac 199 dreigt volledig ten onder te gaan aan ontwikkelingsdrang. Waar de overheid de beschermer van het Ramsar gebied zou moeten zijn is deze overheid meer de helpende hand. Bouwen wordt op Bonaire nog steeds gezien als de ultieme vooruitgang.

Zienswijzen belanden bij R&O, onder het mom van ‘we nemen het mee bij de beoordeling’, in het ronde archief en de ontwikkelaars lijkt geen strobreed in de weg te worden gelegd. 

Uit de beperkte, voor mij beschikbare informatie, met betrekking tot de vergunning aanvraag, Kaminda Sorobon 64, blijkt:

• bij de vergunning aanvraag een MER is toegevoegd van meer dan tien jaar oud;
• betreffende MER heeft geen betrekking op 6-B-56;
• appartementencomplex is, met uitzondering van dak, een volledig betonnen constructie;
• appartementencomplex bestaat uit twee bouwlagen, bouwhoogte 9.53 hoger dan de toegestane 9 meter (men gaat blijkbaar al uit van de 10% afwijking die mogelijk is);
• totaal acht appartementen, 4 stuks met oppervlakte van 34.5m2 en 4 stuks van 64m2.

Deze aanvraag met hokjes van 34.5m2 past echt niet in het in het masterplan genoemde high end tourism en blue destination concept. Dit is wel een aanvraag die onder het voorbereidingsbesluit zou kunnen vallen. 

Er zijn mensen die stellen dat wetlands die vallen onder Ramsar goed beschermd zijn. Was het maar zo eenvoudig. Er komt meer bij kijken dan het aanwijzen van een gebied om het te beschermen opdat deze natuur ook kan bijdragen aan het welzijn van toekomstige generaties.

Het is makkelijk om te zeggen dat een ander cq organisatie de verantwoording heeft of moet nemen voor de bescherming van de natuur, immers als de natuur dan verdwijnt ligt het niet aan het gebrek van de eigen inspanning. Natuurorganisaties hebben wij genoeg op Bonaire. Iedere organisatie is druk mij zijn eigen diertje en/of plantje. Beschermen van de natuur blijkt te (politiek) gevoelig om zich daar echt voor in te zetten en buiten de gebaande wegen te treden. Men wil de goede relatie met het OLB niet op het spel zetten, dan maar de toekomst van onze kinderen ……

Beschermen van de natuur (op Bonaire) zodat deze behouden blijft voor onze kinderen en de kinderen van onze kinderen komt op ons zelf neer, op u en op mij. Zijn wij goede voorouders?

Door Wilma Nijland