Toerisme of terreur? Om preciezer te zijn: ‘golfkarretjes-toerisme’ of ‘golfkarretjes-terreur’? Deze discussie houdt vijf heren bezig. Ze zitten bij een snèk. Te zien aan het aantal lege flessen is hun ‘happy hour’ ver voor ‘de vijf in de klok zat’ gestart.

‘Terreur,’ zegt Franklin stellig. ‘Het is gewoon terreur, die golfkarretjes op de weg!’ De anderen zwijgen. Die verwachten uitleg bij deze conclusie. En Franklin vertelt dat hij om half drie een bestelling moest afleveren bij een hotel. ‘Opeens rijd ik achter een hele rij golfkarretjes,’ knort hij.

De heren knikken. Daar is geen doorkomen aan. Dat weten ze uit ervaring. ‘Ik moest op tijd zijn. En probeerde het nog te halen door af en toe een paar van die dingen in te halen.’ Onbegonnen werk. De heren zijn stil. Want dit nieuws slaat in als een bom. ‘Jij?’ vraagt Pjotr dan. ‘Sinds wanneer maak jij je er druk over of je ergens te laat komt? Een lachsalvo schalt door de ruimte.

Franklin kijkt de andere kant op en moppert stil voor zich uit. ‘Maar,’ zegt Pjotr, ‘Franklin heeft wel gelijk.’ Om de zaak te sussen, denk ik. De heren knikken weer. José doet ook een duit in het zakje. En hij vertelt dat hij achter een Toyota reed, waar maar één golfkarretje voor reed. ‘De Toyota haalde in. Op het stuk bij Port Bonaire. Waar in het midden een vluchtheuvel ligt, weet je wel,’ vertelt hij. ‘Nou dan snap je het wel. Die kon niet meer terug naar de eigen weghelft.’ De heren snappen het. Het was ternauwernood goed gegaan. Omdat de tegenligger inhield. ‘Terreur dus,’ stellen ze vast. Door golfkarretjes welteverstaan. Bij deze conclusie hoort een rondje.

Terwijl ze het koele nat door hun dorstige kelen spoelen, komt Sharida aan lopen. Een mooie meid, waar de heren graag naar kijken. En graag een praatje mee aanknopen. Franklin geeft een korte samenvatting van de reden van het rondje. Hij is plotsklaps uit gemopperd. Door elkaar heen pratend vullen alle heren zijn verhaal aan.

Sharida probeert de informatie te verwerken. ‘Kennen jullie Marie? Die in de knoek woont? Met haar vijf kinderen?’ vraagt ze zachtjes. De heren knikken. ‘Die heeft het nu wat beter,’ zegt ze. ‘Omdat haar vriend kan werken bij de golfkarretjes.’ En weer zijn de heren stil. Ook dit nieuws slaat in als een bom. ‘Dan toch maar toerisme?’ vraagt Sharida. De heren knikken. Dan toch maar toerisme.

Jannet Butter is schrijfster van verhalenbundels over Bonaire: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.

Verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.