Ouderen in Caribisch Nederland slaan maaltijden over door armoede
Ouderen in Caribisch Nederland slaan maaltijden over door armoede
Door Dick Drayer – Bron NOS
Veel ouderen op Bonaire leiden een mensonwaardig bestaan, constateerde de Nationale Ombudsman vorige maand. 65-plussers moeten rondkomen van een veel te laag AOW, terwijl de kosten van het levensonderhoud alleen maar oplopen. Vandaag praat de Tweede Kamer over deze kwestie tijdens de begrotingsbehandeling Koninkrijksrelaties.
Mevrouw Romana Boezem (87) is een van de 2500 ouderen op Bonaire die met zo’n laag AOV (de Caribische variant van de Nederlandse AOW) moet zien rond te komen. Dat lukt niet. Om extra inkomen te hebben, breidt ze wollen mutsjes voor vier euro per stuk. Maar verkopen lukt niet zo, want ze is slecht ter been.
Een kijkje in haar ijskast verraadt de armoede. Er ligt vrijwel niets in. Maar honger heeft ze niet, zegt ze. In de keuken maakt ze funchi met aangelengde melkpoeder, maispap. Dat eet ze zeven dagen per week, elke dag van de maand, het hele jaar door. Heel soms heeft ze een beetje groente erbij, maar iets anders eet ze niet.
Boodschappen doen op Saba, Sint-Eustatius en Bonaire is duur. Voor een komkommer die in Nederland voor 75 cent in de schappen ligt, betaal je op Bonaire 3,18 euro. Een liter versgeperste sinaasappelsap kost bij de Zaanse super 3,09 euro, terwijl je in het filiaal van diezelfde supermarkt in Kralendijk op Bonaire 5,45 euro betaalt.
Een ouderdomspensioen voor een alleenstaande 65-plusser op Bonaire is 586 euro per maand. Onderzoeksbureau Regioplan heeft in opdracht van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid berekent dat dat eigenlijk 1385 euro moet zijn, het zogenaamde bestaansminimum.
Maaltijden overslaan
“De meeste ouderen hebben halverwege de maand geen geld meer”, zegt Filomena Winklaar. Zij werkt als ouderenverzorgster bij een dagopvang. Daarvan zijn er drie op het eiland. Behalve dagbesteding, krijgen ouderen daar ook een maaltijd. “Maar in de weekend zijn die dicht en slaan veel mensen hun maaltijd over. Bovendien is er maar een beperkt aantal plaatsen op de dagopvang. De meeste ouderen vallen buiten de boot.”
Nederland
De Caribische eilanden zijn zelf verantwoordelijk voor de hoogte van de prijzen. Maar de hoogte van pensioenen en uitkeringen wordt in Den Haag bepaald.
Tien jaar na toetreding van Saba, Sint-Eustatius en Bonaire tot het Nederlandse staatsbestel is het Nederland nog niet gelukt om die substantieel richting het bestaansminimum op te trekken.
Staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Tamara van Ark, heeft toegezegd de pensioenen stapsgewijs te zullen verhogen. Het richtbedrag voor een alleenstaande, die nu nog 586 euro krijgt is vastgesteld op ongeveer 864 euro per maand op Bonaire. Volgens het onderzoeksbureau nog steeds te laag, maar het kabinet wil dat Bonaire en de private sector ook wat doen: de kosten van levensonderhoud moeten omlaag.
Bonaire heeft weinig vertrouwen in een spoedige oplossing van de armoedeproblematiek. Tien jaar nadat het eiland uit de Nederlandse Antillen stapte en onder direct Haags gezag kwam is armoede nog steeds een groot probleem. Terwijl de meeste inwoners hadden gehoopt op een voortvarende Nederlandse overheid. Van Ark snapt de gevoeligheden in dit debat, maar benadrukt dat alle partijen een duit in het zakje moeten doen: “Nederland kan het niet alleen.”