Door: Samenwerkende dierenorganisaties Bonaire

The Daily Herald uit 1996 toont een artikel over loslopende honden op Bonaire. Nu 22 jaar later is die situatie niet vergelijkbaar. Immers er is grootschalig gesteriliseerd en gecastreerd door particuliere stichtingen. Organisaties die zelf alles betalen zonder enige subsidie. Die ingrepen heeft de populatie aanzienlijk doen afnemen. En het deel dat nog op straat zichtbaar is heeft over het algemeen een eigenaar.

Echte zwerfdieren zonder een eigenaar zie je niet veel meer. En mocht je ze toch zien dan is de kans groot dat deze dieren wel gesteriliseerd zijn en volgens het beproefde concept van Trap Neuter en Return (TNR) terug geplaats zijn in de omgeving waar ze vandaan kwamen.

Waarbij het aantal incidenten dus ook drastisch is afgenomen en in een aantal gevallen zelfs ‘gefaket’ is. Dit is Algemeen bekend, het wordt geroepen om te rechtvaardigen dat een OvJ  (H. Hambeukers) dan een mailtje kan verzenden richting de politie over het maar afschieten van honden.

Diezelfde OvJ werd, nadat het bewuste mailtje hem onder ogen gegeven werd,  op het matje geroepen door zijn baas minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid. Die wist vervolgens niets anders uit te brengen in de media dat het wat ‘onzorgvuldig’ geformuleerd” was. Echter stuurt een burger een dergelijk mailtje dan heeft hij/zij een groot probleem.

In het krantenartikel uit 1996 vallen een aantal zaken op. Een overheid die dus 22 jaar lang niets gedaan heeft! Ja het instellen van een hondenvanger, die dieren van straat zou halen. Waarna ze zonder enig pardon na 3 dagen afgemaakt werden. Er was geen enkel referentie middel voor bezorgde eigenaren die zijn dier miste.

Een non handhaaf beleid van ruim 22 jaar op Bonaire. De meeste honden hebben een eigenaar die aangesproken zou moeten worden. Kennelijk heeft de overheid van Bonaire 22 jaar lang zitten slapen! En doet dat nog altijd. Ondanks ruim 2 jaar ‘overleg’ tussen de samenwerkende dierenorganisaties ( Dierenbescherming Bonaire, Kakelvers Animal Rescue, Stichting Dierenhulp, DogPartner en dierenarts Jan Laarakker) en tal van overheid vertegenwoordigers. Waarbij oplossingen werden aangedragen. Een nieuwe hondenverordening door Stichting Dierenhulp werd aangeboden. Stappenplannen werden gepresenteerd. En door het OLB toezeggingen werden gedaan die niet werden nagekomen. Een bedrag beloven voor educatie en sterilisaties (20.000 dollar). Het snel gefaseerd invoeren van grote delen uit de nieuwe verordening, nooit meer iets van gehoord. Het OLB dat verantwoordelijk is voor mens en dier op Bonaire, met aan het hoofd de fotogenieke gezaghebber Dhr. E. Reina, gaf wel 250.000 dollar uit voor de promotie van de Bonairiaanse Cultuur tijdens het Festival del Caribe in Santiago de Cuba. Alsof de bevolking daar op zit te wachten, laat staan de dieren.

Visieloos, kortzichtig en laakbaar, zijn de trefwoorden. Niet enkel de dieren van Bonaire zijn hiervan de dupe. Ook de bevolking. Immers je zult maar afhankelijk zijn van een Overheid en BC die er enkel ter eer en meerdere glorie van zichzelf zitten.

En het artikel uit 1996 bewijst die stelling ten volste.