‘Fout Jannet! Fout!’ roept Carlito. Hij zit bij mij in de auto. Op de achterbank en in de veiligheidsgordel. Dat is altijd zo geweest. En hij weet het. Dat hij bij mij in de veiligheidsgordel moet, bedoel ik daarmee. De eerste keer was er discussie. Maar daar is het bij gebleven. Voor argumenten als ‘ik krijg het zo warm met die gordel om’, ging ik niet overstag. Carlito is het zoontje van mijn vriendin Valeria. Een ondernemend ventje en slim bovendien. De invoering van de nieuwe verkeerswet op Bonaire heeft zijn onverdeelde aandacht. Bijna iedere situatie toetst hij. ‘Jannet, hoe was dat toen je nog in Nederland woonde?’ vraagt hij regelmatig als hij met mij meerijdt. ‘Moet dat nu dan hier ook?’ Het is lang geleden dat ik zo bewust nagedacht heb over wat ik doe in het verkeer.

We zijn op weg naar Tera Cora Ranch. En rijden over de Kaminda Essequibo. Dan stop ik om een auto vanuit de Kaya Embira voorrang te verlenen. Op dat moment klinkt de verontrustende kreet vanaf de achterbank. ‘Fout Jannet! Fout!’ En om zijn boodschap kracht bij te zetten, voegt hij er aan toe: ‘Echt hartstikke fout!’ Ik schrik van zijn felheid. ‘Wat doe ik dan fout, Carlito?’ vraag ik. ‘Die auto komt van rechts.’ Carlito kent de buurt hier beter dan ik. En misschien heb ik iets over het hoofd gezien. Snel kijk ik in mijn spiegels of ik misschien een verkeersbord heb gemist. Pasgeplaatst. Want zo is het grotendeels gegaan. Eerst de wet invoeren, dan de bijbehorende maatregelen treffen. De verwarring is groot. Niet alleen hier in de auto. ‘Kijk dan,’ wijst hij ongeduldig. Behalve de auto die nu de weg oprijdt, zie ik nog steeds niet wat ik verkeerd heb gedaan. ‘Help mij maar,’ zeg ik als we weer goed overzicht hebben. ‘Het is een ongelijke weg, Jannet,’ onthult Carlito het raadsel. Hij kijkt trots. Omdat hij dit fenomeen kent, denk ik. ‘Een ongelijke weg?’ Dan kijk ik nog eens de Kaya Embira in. En snap meteen wat hij bedoelt. De afslag is van asfalt. Maar de weg gaat verder als zandpad. ‘Jij had voorrang hoor!’ Ik zucht. En vertel aan Carlito dat ik de bijbehorende voorrangsregel echt niet weet. ‘Dan heb je het niet fout gedaan, Jannet. Beter wachten dan een ongeluk,’ zegt de wijsneus. Een duidelijke richtlijn voor een onduidelijke situatie. Dat er maar veel wijsneuzen mogen rondrijden op Bonaire.

Jannet Butter is schrijfster van verhalenbundels over Bonaire: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.

Verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.