Kralendijk- De Rijksoverheid kijkt mee bij grootschalige ontwikkelingsprojecten, vooral als deze een impact dreigen te hebben op de natuur of andere waardevolle zaken.

Dat kan worden afgeleid uit de brief die de directeur Koninkrijksrelaties, Dirk Jan-Bonnet, afgelopen week stuurde aan de Vereniging van Eigenaren Luga Aleha die haar zorgen had geuit over wat zij omschreef als ‘een grootschalige ontwikkeling op Bolivia’.

“U maakt zich zorgen over de procesgang omtrent de bestemmingsplanning en het natuurbehoud van Bolivia. Ik heb naar aanleiding van uw brief om inlichtingen gevraagd bij het openbaar lichaam Bonaire (OLB) en heb de brief ook onder de aandacht gebracht van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV)”, schrijft Bonnet aan de Vereniging van eigenaren.

Ook schrijft Bonnet dat het hem ter ore is gekomen dat het project vooralsnog niet formeel bekend is bij directie Ruimte en Ontwikkeling van het OLB.

Bestemmingsplan

Bonnet wijst er ook op dat elke bestemmingswijziging op grond van de Eilandsverordening Ruimtelijke Ontwikkelingsplanning Bonaire
openbaar moet worden gemaakt. “De aanwezige grotten en archeologisch waardevolle aspecten in het gebied zijn als zodanig aangegeven op de plankaart en kennen, naast de planologische regeling voor de bestemming ‘open landschap’, een specifiek beschermingsregime”, aldus de BZK-directeur.

Bonnet wijs er op dat het regime sinds 2010 van kracht is en sindsdien niet gewijzigd.

De minister van LNV is verantwoordelijk voor de bescherming van natuurgebieden en -waarden vallende onder internationale verdragen en conventies.

Internationale verdragen en conventies

Het meest saillante detail van de brief van Bonnet zit echter in de volgende passage: “Verder wil ik benadrukken dat de minister van LNV verantwoordelijk is voor de bescherming van natuurgebieden en -waarden vallende onder internationale verdragen en conventies. De implementatie van de verplichtingen die daaruit voortvloeien is opgenomen in de Wet grondslagen natuurbeheer en bescherming BES en hebben zowel de aandacht van het ministerie van LNV alsmede het OLB”.

Dit betekent de facto dat de lokale overheid van het eiland, al zou zij dat al willen, niet zonder meer in kan stemmen met ontwikkelingsprojecten die schade toe zouden brengen aan natuurgebieden en waarden, omdat ook het Nederlandse ministerie daar verantwoordelijkheid voor draagt en daar dus ook toezicht op dient te houden.