Het blijft onrustig in kringen van het lokale bestuur. Zo heeft de waarnemend gezaghebber aangifte gedaan tegen de interim-griffier voor het inkijken van de logfiles van ambtenaren en politici. Curieus detail is dat de gezaghebber de Eilandsraad niet heeft geïnformeerd over die aangifte. Pas na vragen van de oppositie kwam helderheid.

Voor alle duidelijkheid is het misschien goed om te weten dat met het inkijken van de logfiles de interim-griffier niet in de e-mails van de betreffende personen kon kijken.

In een logfile worden drie dingen bijgehouden.

In het eerste deel van het bestand wordt vastgelegd vanaf welke server de bezoeker zich heeft aangemeld. En je kunt zien dat de gebruiker bijvoorbeeld op een desktopcomputer zit te tikken en gebruik maakt van Windows 10.

Het tweede deel is het leukst voor de speurneuzen onder ons. Want hierin staat een overzicht van alle bestanden die van je site (zoals die van de overheid) zijn opgevraagd. Ook kun je zien waar iemand zich bevindt. En welke bestanden goed zijn ontvangen door de vrager.

Het derde en laatste deel is wat sneu voor de bezoeker van de site. Je kunt nl. allerlei informatie vinden over de bezoeker. Want die bezoeker geeft meer gegevens cadeau dan ie in de gaten heeft. Je geeft nl. een deel van je surfgedrag weg. 

Tot troost van de bezoeker: hiermee is uw identiteit nog niet bekend. Het bestand kan niet zien of A. of B. zit te tikken.

Maar, er is een maar. Als je ziet dat vanaf een aantal computers bij het OLB voortdurend bestanden gedownload worden, is het niet zo ingewikkeld om verschillende gegevens te achterhalen. Hiervoor is deel twee van het programmaatje een goede hulp. Je kunt snel achterhalen welke computer gebruikt is op kantoor.

Over het waarom de interim-griffier de logfiles wilde inzien kun je lang filosoferen. Maar dat kun je ook achterwege laten. De meest logische reden is de wens om te achterhalen wie de klokkenluider is die keer op keer informatie doorspeelt aan de oppositie en aan haar verwante media.

Dat je wilt weten wie jou het leven zuur maakt is niet zo raar. Wel raar is dat je over het hoofd ziet welke functie je hebt en dat je daarmee spelregels naast je neerlegt die essentieel zijn voor goed bestuur.

Dat een groot deel van de Eilandsraad en het Bestuurscollege zich ogenschijnlijk niet opwindt over deze gang van zaken is minstens zo wonderlijk.

Dat de waarnemend Gezaghebber zijn plan om aangifte te doen ook niet met de Eilandsraad heeft gedeeld, is ook al raar. 

De staatssecretaris van Koninkrijksrelaties en Digitalisering mevrouw van Huffelen vindt het een interne aangelegenheid van het eiland. Heb je een keer de kans om je twee vakgebieden in één klap van je stempel te voorzien, laat je het lopen …

Het spreekt voor zich dat de oppositie zich zit te verkneukelen. En zich voortdurend roert om de bevolking te wijzen op de missers van de huidige coalitie en de interim-griffier.

Zo vroeg de MPB aan de waarnemend Gezaghebber of het niet tijd werd om met een verklaring te komen ‘waarbij u het belang van persvrijheid voor het goed functioneren van de democratische rechtsorde benadrukt?’

Die Gezaghebber wees erop dat hij ervan uitgaat dat de pers ‘haar rol, taak en verantwoordelijkheid kent’. En ‘naar eer en geweten haar werkzaamheden verricht’.

Gezien zijn functie kan hij er niet aan toevoegen dat de oppositie nog steeds erg graag met grote woorden en begrippen zwaait. Net als in de afgelopen jaren dat deze oppositie het eiland bestuurde. Onder het motto van het Feyenoordlijflied. Maar dan omgekeerd.