Als ik de zee uitkom, is het strand omgetoverd tot een kinderparadijs. Overal op het zand liggen vrolijk gekleurde attributen. Ik herken het geheel als een bewegingsbaan. Zo vaak uitgezet voor mijn leerlingen in de gymzaal in Nederland. Maar hier kan het heerlijk op het strand. Kinderen rennen rond. Mijn pad kruist een van de leidsters. Ze legt de laatste spullen neer. ‘Wat ziet het er gezellig uit,’ zeg ik. Ze kijkt mij aan. ‘Ja,’ zegt ze. ‘Zijn jullie van een school?’ vraag ik. ‘Nee,’ zegt ze. Weinig spraakzaam. Dat gebeurt mij zelden.

Ik loop het strand af naar de auto. Op een grote kei zit een meisje in een groene bikini. Haar armen over elkaar. Haar mond tot een streep samengeknepen. Die heeft straf, denk ik. ‘Hoi,’ zeg ik als ik langs haar loop. Ze zegt niets. Het is mijn dag, denk ik en loop door. Dan hoor ik duidelijk: ‘loco’. Wat ‘gek’ betekent. Het is mijn dag, denk ik weer. Toch kijk ik om. Het meisje heeft zich omgedraaid en herhaalt: ‘loco.’ Ze tikt op haar voorhoofd en wijst vervolgens naar de ‘bewegingsbaan-uitzetleidster’. Ik bedwing een lach. ‘Waarom?’ vraag ik. ‘Het is vakantie,’ zegt ze boos. Ik begrijp het. Vakantie. Dan ga je geen bewegingsbaan doen. Zelfs niet op het strand.  Ik ga terug naar haar. Ze kijkt nog steeds boos. ‘Vind je het dan niet gezellig? Samen met al je vriendjes?’ vraag ik. Ze schudt haar hoofd. ‘Dat zijn mijn vriendjes niet!’ En haar mond wordt weer een streep. Het blijft stil. Ik besluit om weg te gaan.

Dan begint ze te praten. Een vloedgolf aan woorden overspoelt mij. Dat ze hier wel moet zijn. Omdat mamma en pappa werken. En dat het stom is. En dat ze veel liever bij de groep van Desiree is. ‘Waarom?’ vraag ik. Ik kom Desiree hier elke schoolvakantie wel een keer tegen met haar ‘vakantiegroep’. En eigenlijk snap ik best dat ze het daar heel leuk vindt. ‘Nou.. van Desiree mag je alles hoor! En die doet alles heel leuk en veel.’ Ze denkt na. ‘En je krijgt drinken,’ vult ze Desirees kwaliteiten aan. Ik snap het. Het ‘echte’ kinderparadijs. ‘Maar je moet ook luisteren,’ eindigt ze met een zucht.

Jannet Butter is schrijfster van verhalenbundels over Bonaire: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.

Verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.