Donkey Sanctuary Bonaire bestaat 30 jaar

KRALENDIJK – Dertig jaar geleden begon Marina Melis samen met haar man Ed Koopman op Bonaire met het opvangen van zieke, gewonde en verweesde ezels en is de Stichting Donkeys Help opgericht. Wat klein begon met een paar ezeltjes bij het dierenasiel, is nu een park van 60 hectare met 803 ezels: Donkey Sanctuary Bonaire. Vrijdag 26 mei bestaat de ezelopvang dertig jaar.

Op Bonaire leven nog zo’n elfhonderd ezels in het wild, volgens tellingen van het Openbaar Lichaam Bonaire. Naast dat een ezel ziek kan worden, zijn er ook regelmatig aanrijdingen met een ezel als deze in het donker op zoek gaat naar eten. Gelukkig zijn er steeds meer instanties en bewoners op het eiland die de Donkey Sanctuary bellen als zij een ezel zien die hulp nodig heeft. Melis en haar team komen dan direct in actie en halen de ezel op, zodat deze verzorgd kan worden in het park. Indien nodig wordt de dierenarts ingeroepen. Als de ezel te veel pijn lijdt, wordt er de moeilijke, maar noodzakelijke beslissing genomen om de ezel te euthanaseren.

Eenmaal opgevangen in het park heeft de ezel de rest van zijn leven een veilige woonomgeving met veel ruimte en vrijheid. Grote en kleine, oude en jonge ezels worden voorzien van voedsel, drinkwater en medische verzorging. Er is een seniorenweide waar de ‘oude besjes’ van het park wonen. Een zorgweide voor de kwetsbare en net opgevangen ezels. En een moederweide waar drachtige merries samen met de merries met hun pasgeboren veulens wonen. Hengsten worden gecastreerd na binnenkomst, maar als er een merrie wordt opgevangen is deze 9 van de 10 keer drachtig. Dit zorgt er voor dat er regelmatig beschuit met muisjes wordt gegeten in het park.

Voorlichting

Samen met haar medewerkers, vrijwilligers en stagiaires zet Melis zich zeven dagen per week in om de opgevangen ezels een beschermd leven te bieden. Ook wordt er regelmatig voorlichting gegeven over de leefwereld van ezels aan de eilandbewoners, op scholen en aan toeristen. Bezoekers kunnen een rondje door het park rijden en zijn welkom in de zorgweide om de ezels te aaien en foto’s te maken. In het winkeltje zijn artikelen te koop en er kunnen ezels worden geadopteerd. De toeristen en sponsoren zijn keihard nodig, zonder hen zouden Melis en haar team niet meerdere keren per dag de ruim achthonderd ezels kunnen voeren en het park onderhouden.

Melis’ liefde voor dieren ontstond al vroeg. Als kind groeide ze op, op een boerderij. Op achtjarige leeftijd kreeg ze een ezel van haar ouders om voor te zorgen. Toen ze in 1992 op Bonaire kwam heeft ze eerst vrijwilligerswerk gedaan voor de Animal Shelter. Dertig jaar geleden startte Melis met de Donkey Sanctuary Bonaire.

Toekomst

Voor de toekomst ziet Melis graag dat het castratieprogramma, voor de ezels die nu nog op straat lopen, weer opgepakt wordt. Daardoor komt de aanwas tot stilstand en zal er een natuurlijke selectie plaatsvinden. Hierdoor zullen de ezels vanzelf uitsterven. “Elfhonderd loslopende ezels is heel erg veel, en het worden er elke keer meer”, aldus Melis. “Om al die elfhonderd ezels op te vangen is veel geld nodig, terwijl er veel armoede is onder de mensen op Bonaire, dat is niet eerlijk”, voegt ze er aan toe. “Ik hou van de dieren, maar je kan niet over de rug van de mensen de dieren koste wat kost op een terrein zetten”. In de ideale situatie ziet Melis zo’n vijftig tot honderd ezels op haar terrein, zodat deze goed verzorgd kunnen worden en het betaalbaar blijft.

De Donkey Sanctuary is een beleving voor jong en oud. Niet alleen voor de bezoekers, maar zeker ook voor het team. Het is hard werken, maar ook dankbaar werk. Vanuit de opleiding dierverzorging in Nederland komen regelmatig stagiaires naar het park. En vrijwilligers dienen zich aan via sociale media, waar ze de Donkey Sanctuary volgen, of nadat ze als toerist zijn geweest of verhalen hebben gehoord in hun omgeving. Iedereen die bij de Donkey Sanctuary werkt heeft een groot dierenhart en dat moet ook, want de ezels staan op nummer één.

Vrijdag 26 mei 2023 is een bijzondere dag voor Melis, Koopman en het team. Er wordt geen feest georganiseerd want elke dollar is nodig om de ezels eten te geven en het park te onderhouden. De ezels staan immers op nummer 1. Maar een extra aai en knuffel kost niets, dus die zullen ze zeker krijgen.