Terwijl een groot deel van het bestuur al weken in Den Haag en omgeving bivakkeert, lieten leerlingen van de Scholengemeenschap Bonaire zien dat je problemen ook gewoon aan kunt pakken. Deze week presenteerden leerlingen van de afdeling Technologie en Toepassing (TeTo) ezel-bestendige vuilnisbakken. 

Die bakken stonden tegenover een fastfoodketen en ezels houden nu eenmaal van restjes kip. Dat genoegen is hen nu afgepakt. Dat is eigen schuld: de dieren ruimden de rotzooi die ze maakten nooit op.

De scholengemeenschap biedt allerlei vakken die perspectief bieden om de huidige coalitie vooruit te helpen. De berichtgeving over de Haagse en Veluwse avonturen van het bestuurscollege en de eilandsraad in de afgelopen weken laat namelijk zien dat al die bestuurders wel wat ondersteuning kunnen gebruiken.

De leerlingen die het vak maatschappijleer volgen hebben vast een praktische oplossing voor de communicatieproblemen waar het bestuur mee kampt. Die problemen zijn niet ernstig, maar wel lastig. 

Het nadeel van enthousiast ieder idee dat je te binnen schiet de wereld in slingeren is dat mensen de kluts kwijtraken. 

Roepen dat je zelf de belastingen wilt innen zonder je te verdiepen in de geschiedenis in deze, is onhandig. 

Salarissen en fractievergoedingen naar een meer dan volwassen niveau verhogen zonder overleg met de Haagse schatbewaarders eindigt in een strafexpeditie in de kelder van het conferentieoord.

Iemand voor een functie vragen zonder overleg met je collega’s is meer dan alleen maar onhandig. 

Die collega’s moeten de SGB-leerlingen maar een ezel-bestendig communicatiesysteem laten bedenken.

De leerlingen hebben in het basisjaar bij het vak maatschappijleer geleerd dat een samenleving baat heeft bij een overheid die duidelijk weet te maken wat haar voor ogen staat.

De huidige coalitie wijst voortdurend naar een lijstje met 50 punten als iemand naar de weg vraagt.

Dat lijstje doet denken aan een verlanglijstje. We willen dit, we willen dat. 

Nu is er niets tegen dromen. Een kind mag zo veel cadeautjes op een verlanglijstje zetten als het wil. Het is de taak van de zuurpruim om uit te leggen dat niet alles haalbaar is.

Dat uitleggen kun je op verschillende manieren doen. 

De SGB-leerlingen zullen de bestuurders er ongetwijfeld op wijzen dat het verstandig is om naast al die wensen met een programma te komen.

Omdat een groot deel van de mensheid graag duidelijkheid wil, moet dat programma beginnen met een preek. In die preek leg je uit hoe jij de toekomst van het eiland ziet. Die preek is volstrekt overbodig, maar is nodig om duidelijk te maken hoe jij vindt dat het ervoor staat met het eiland, wat de eerste stappen zullen zijn om een paar van de punten van het verlanglijstje te kunnen realiseren. Vertel wat het kost en waar je dat geld vandaan denkt te halen.

Net als de ezels niet meer bij de restjes kip kunnen komen, moeten ook sommige bestuurders bij de microfoon vandaan gehouden worden op gezette tijden.

Je hoeft geen sociale spanningen-indicator van het CBS te lenen om te zien dat al die losse flodders voor onrust zorgen.