Vanaf juli 2021 mogen klanten die op het eiland wonen van de ABN Amro 15 euro per maand betalen voor het gebruik van hun betaalrekening. De bank vindt dat zij extra kosten maakt om te voldoen aan internationale wet- en regelgeving voor klanten die niet in Nederland wonen. 

Nu zou je kunnen denken dat je in Nederland woont, gezien de status als bijzondere gemeente die het eiland heeft, maar dan heb je de afgelopen jaren niet goed opgelet.

De Haagse overheid laat nl. al jaren zien wat het betekent dat je in een bijzondere gemeente woont. 

Het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening (Kifid) heeft de klacht van bewoners over die 15 euro afgewimpeld omdat zij als non-residents bestempeld worden. De eilanden hebben in de Europese Unie nl. de status van ‘landen en gebieden overzee’.

Dat je als je op een van de eilanden woont voor de Europese verkiezingen beschouwd wordt als een kiezer in het binnenland, doet hier niet ter zake. Je ontvangt automatisch per post een stempas op je thuisadres, waarmee je bij elk aangewezen stembureau je stem mag uitbrengen. Zonder dat je daar 15 euro voor hoeft te betalen. 

Dat de eilanden niet echt bij Nederland horen is al jaren duidelijk. Niemand, nou ja, bijna niemand, in de Den Haag ligt wakker van de armoede op de eilanden bijvoorbeeld. Integendeel, alle rapporten van Nibud, Commissie Spies en Ombudsman worden ongelezen in de papierversnipperaars gegooid. 

Stel je voor dat je die armoedzaaiers zomaar genoeg geld geeft voor eten en wonen, gaan ze nooit meer aan de slag is de heersende gedachtegang in Den Haag.

Zo op het eerste oog is er ogenschijnlijk geen samenhang tussen de 15 euro die de bank in rekening brengt en de desinteresse in Den Haag.

Maar als je je dan toch opwindt over de houding van die Haagse politici kun je het niet laten om erop te wijzen dat diezelfde bank met miljarden euro’s gered is van de ondergang. Miljarden die zonder met de ogen te knipperen door Den Haag opgehoest werden omdat de bankiers zich vergaloppeerd hadden in hun drang naar meer en meer.

Dat de Nederlandse staat door het gepruts van die bankiers nu groot aandeelhouder is van ABN Amro, en dus de baas, laat zien dat zelfs een klein gebaar niet haalbaar is in Den Haag. 

Non-resident als stempel, behalve als er een stembiljet ingevuld moet worden.

Dat de gemiddelde arme Bonairiaan vermoedelijk geen rekening bij die 15 euro-bank heeft, doet niks af aan dit stukje.

Die 15 euro zijn het zoveelste bewijs dat op ieder terrein de bewoners van de eilanden als lastpakken worden gezien.

En dan is men nog verbaasd dat de eilandbewoners zich tweederangsburgers voelen.

De een omdat de bank 15 euro in rekening brengt, de ander omdat er geen eten op tafel staat. 

Het leed mag nogal verschillend van aard zijn, de overeenkomst is dat je gepakt wordt als je ‘overzee’ woont.

Auke van der Berg schrijft sinds 2015 op zijn persoonlijke blog Ikki’s eiland waar hij inmiddels ruim 500 verhalen heeft gedeeld. Zijn eerste boek ‘Ikki’s eiland. De horzel van het koninkrijk I.