Op het terras van Karels Beach Bar zitten ze genoeglijk aan een glaasje wijn. Ze hebben er wel al in gekeken, maar nog niet te diep. Deze vijf dames van begin zeventig.

Het is veel rustiger dan normaal. De geplande cruiseboot is niet welkom. Er zijn nauwelijks toeristen. Dat betekent aanzienlijk minder gespreksstof. Toch gieren ze het af en toe uit. Nadat de aanwezige gasten besproken zijn, wordt het tijd om op serieuzer onderwerpen over te stappen. En vertellen ze elkaar verhalen over kleinkinderen en neefjes en nichtjes. Die vrijwel allemaal op een leeftijd gekomen zijn dat ze niet meer met ‘bejaarde’ dames gezien willen worden. Laat staan er mee op stap willen gaan. Of, als het dan toch niet anders kan, er zo snel mogelijk vandoor willen gaan. ‘En dan de smoesjes,’ zegt de dame met de knalrode korte broek.

‘Kind, je raadt het niet wat Nena vorige week aanvoerde.’ De dames zijn stil. Die wachten op het vervolg. Want als ze het toch niet raden, waarom zouden ze dan een poging wagen? Dat kost alleen maar tijd. ‘We hadden net een ijsje gegeten. Nena had honderduit verteld over een nieuwe jongen in de klas. Verliefd, dat kan niet anders.’ Oma had geïnteresseerd geluisterd. Maar toen was het ijsje op. En ook de informatiestroom over Keith droogde op. Nena had onrustig om zich heen gekeken. Is er een kans om te ontsnappen, leek ze zich af te vragen. Ze raadpleegde zelfs haar mobieltje. ‘En toen vroeg ik haar of we nog even over de cruisemarkt zouden lopen,’ vervolgt oma haar relaas.

Nena had haar aangekeken of ze van Mars kwam. ‘Nee oma, dat kan echt niet,’ zei ze terwijl ze op haar mobieltje tikte. Toen wilde oma natuurlijk weten waarom. ‘Nou oma, Tina is ontsnapt. En ik moet naar huis. Helpen zoeken.’ Oma had Nena er fijntjes aan herinnerd dat Tina een schildpad is. En onmogelijk kon ontsnappen uit de goed afgesloten tuin. ‘En? Wat zei ze? ‘ vraagt de dame met de grote oorbellen met ingehouden adem. Oma wacht even met antwoorden. Ze voert de spanning op, zogezegd. Terwijl ze de tranen van het lachen uit haar ogen wrijft, zegt ze: ‘Ze zei: Tina is over het poortje gesprongen, oma….’.

Jannet Butter is schrijfster van verhalenbundels over Bonaire: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.

Verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.