Tweeling

Een halve tweeling komt parmantig binnenlopen. Ik weet dat dit de ene helft is want ik heb de andere helft net bij Warehouse zien koketteren. Alleen was die in het rood en deze is in het blauw. Ze hebben beide hetzelfde soort lichaamsomvattend kledingstukje aan van elastische stof. Als man zijnde weet ik natuurlijk niet hoe dat precies heet, maar vroeger noemden ze dat bij baby’tjes een speelpakje. Alleen bij deze tweeling zijn de mouwtjes en pijpen extra kort. Ik probeer me wel eens voor te stellen hoe de dames zich in deze strakke niemendalletjes proberen te wurmen. Dat moet bijna zoiets zijn als een rollade in zijn elastieken netje proppen. Het resultaat ziet er in ieder geval ongeveer hetzelfde uit.

Ineens zie ik dezelfde dame weer door de schuifdeuren naar binnenlopen, echter nu met een kanariegeel gekannibaliseerd speelpakje aan. Ik stoot mijn vrouw aan: “Die dame in het geel kwam net toch ook al binnenlopen?”

“Nee joh, dat is iemand anders.”

“Volgens mij niet hoor. Ze is waarschijnlijk weer snel naar buiten geglipt en heeft toen dat gele dingetje aangetrokken.”

Mijn vrouw kijkt mij hoofdschuddend aan. “Deze gele heeft rastakrulletjes, die blauwe van net had kort steil haar.”

Ik kijk haar ongelovig aan. “Echt?”

“Ja mannetje, misschien moet je je ogen beter uitrichten. Er zit meer aan een vrouw dan alleen maar die vier B’s “

“Dat weet ik ook wel” zeg ik manmoedig. “Maar die twee Billen en twee Borsten zijn het aangenaamst om te bekijken.”

Mijn vrouw snuift afkeurend en buigt zich weer over haar “Van-den-Tweelse” broodje gezond.

Ik kijk wat verder rond in het eethoekje van de supermarkt en al snel dwalen mijn ogen toch weer af naar alle heerlijkheden die ons warme eilandje te bieden heeft. Waarbij de vier B’s het toch weer winnen van de broodjes, boterkoekjes, bonensoep en ballen gehakt.

Joseph