Welzijn & Zorg

Een lange weg naar toegankelijkheid mindervaliden

Een lange weg naar toegankelijkheid mindervaliden

“Kaya Grandi is een ramp”, verzucht Oswald Melcherts over de toegankelijkheid van de winkels in de hoofdstraat van Bonaire. Hij zit in een rolstoel en is secretaris van de Werkgroep Fysieke Toegankelijkheid Bonaire (WFTB). Toch is hij niet negatief over de ontwikkelingen op dit gebied. “Er is al veel gedaan, maar je moet er wel constant achteraan.”

In 2006 is de stichting Mindervaliden Bonaire (MiVaBo) opgericht en in 2012 is de werkgroep begonnen, een samenwerking met verschillende andere stichtingen. In die jaren zijn de nodige successen geboekt, maar er is nog veel meer te verbeteren.

Zelfstandig
Melcherts woont zelf in een geheel op zijn situatie aangepaste woning. Hij beschikt over ruimte om met zijn rolstoel door het huis te navigeren, steunen om zich aan op te trekken en een douchelift. Op die manier kan hij zelfstandig wonen.

Buiten op straat is het niet altijd mogelijk om zelfstandig te komen waar je wilt zijn. Het vervoer is goed geregeld. Het bedrijf RoRo verzorgt taxivervoer en heeft een zorgcontract met het Zorgverzekeringskantoor (ZVK). Gematigd positief is Melcherts ook over de vernieuwde boulevard en de luchthaven (BIA). “We hebben voor de werkzaamheden begonnen het hele plan samen besproken met het hele team.”

Mindervalide passagiers moeten wel nog steeds in en uit het vliegtuig worden gedragen, soms worden ze zelfs vastgebonden. Een verrijdbare helling (‘ramp’) is de oplossing. Die is geschikt voor rolstoelen en lopende passagiers. “Als toeristen weten dat zoiets er is dan komen ze graag naar Bonaire”, is de overtuiging van de WFTB.

Ontoegankelijk
Melcherts heeft nog wel wat aan te merken op de boulevard. “Die rondingen rond de bomen moeten dicht gemaakt worden. Er is nu veel te weinig ruimte, als je bij de honderd jaar oude boom een stuurfout maakt lig je in het water.” De winkels aan Kaya Grandi blijven voorlopig ontoegankelijk voor de groeiende groep mindervalide bewoners, waarbij ook de toeristen niet moeten worden vergeten, aldus coördinator Ria Evers-Dokter. Zij wijst ook op de problemen voor rolstoelers en blinden op de stoep van Kaya L.D. Gerharts. Er staat altijd een vrachtwagen van de daar gevestigde meubelzaak op de stoep en het trottoir zelf zit vol kuilen, gaten en andere hindernissen. “Ze zeggen wel dat je nooit mindervaliden ziet in de stad. Vind je het gek?”

Een succes van de werkgroep is de renovatie van de Pasangrahan, het gebouw van de Eilandsraad. “Het is een gesteggel geweest, maar de lift is er gekomen. Je kunt daarmee netjes naar boven”, zegt Melcherts.

Conferentie
De droom van een 100 procent toegankelijk Bonaire is nog ver weg. Daarom wordt op 8 december door WFTB een conferentie georganiseerd waarvoor alle betrokken organisaties en overheden zijn uitgenodigd. De hoop is dat daaruit een goed beleidsplan voortkomt.

Bron: NTR Caribisch Nederland

1200
Deel dit artikel

Rocargo