Door Caribisch Netwerk | Nathaly Evertsz-Ipcedencia

KRALENDIJK – De overheid wil in de traditionele wijken van Bonaire activiteiten in de buurthuizen organiseren. Met dit project probeert de gemeente de wijken in beweging te krijgen. Maar ingewikkelde procedures en lange processen vertragen deze ontwikkeling, zegt Pierre Perigault- Monte coördinator van het project Integrale Wijk Ontwikkeling(IWO).

Het hart van de wijk, het buurthuis, moet de ontmoetingsplek zijn voor de buurtbewoners. “Er is met de Dienst Samenleving en Zorg afgesproken dat er personeel aangenomen zou worden, maar het duurt allemaal te lang. Ik moet dit project in mijn eentje trekken”, zegt Perigault-Monte.

Ze moeten ons serieus nemen en ons niet meer afknijpen – activist en wijkbewoner Chago Melaan

“Het lijkt alsof men steeds opnieuw het wiel aan het uitvinden is. We weten wat werkt en niet werkt”, aldus Chago Melaan, activist en buurtbewoner. Wat volgens hem absoluut niet werkt, is alsmaar rekenen op vrijwilligers. “Ze moeten ons serieus nemen en ons niet meer afknijpen.”

Melaan is van mening dat wie werk levert, betaald moeten worden voor de moeite: “Zo’n ambtenaar met een dik salaris en mooie beloftes heb ik vaker meegemaakt.”

Perigault Monte begrijpt het wantrouwen van de buurtbewoners. “De overheid heeft in het verleden beloftes gedaan en is die niet of niet genoeg nagekomen. Ze zien mij als de zoveelste ambtenaar die praatjes komt verkopen.” Dat vindt hij jammer, want er is wel degelijk vooruitgang.

Zo zegt hij dat er inmiddels drie buurthuizen opgeknapt en operationeel zijn. “Het loopt, alleen niet snel genoeg. Men wil snel resultaten zien en dat is de uitdaging.”

Geen hechte buurt meer
Een groep buurtbewoners stelt op vrijwillige basis een wijkplatform samen dat activiteiten in het buurthuis organiseert om samenhorigheid in de buurt te bevorderen. “Saamhorigheid en vertrouwen zijn dingen van het verleden”, vindt buurtbewoonster M. Vlijt.

“Iedereen is op zichzelf. Vroeger hielp je de buren om hun huis te bouwen. Na afloop deel je samen een bord gestoofde geitenvlees. Tegenwoordig ken je de meeste buren niet eens. En het leven is hard geworden. Ik heb geen tijd om actief te zijn in het buurthuis, ik moet geld verdienen.”

Voor Perigault Monte is dit een veel gehoorde klacht. “We willen juist de saamhorigheid in de wijken bevorderen. Door activiteiten te organiseren, wordt meer contact gelegd. We kunnen de vrijwilligers geen vergoeding geven.

Maar er zijn plannen om het project in de begroting van het Openbaar Lichaam Bonaire (OLB) op te nemen. Ook komt er een overkoepelingsorgaan van de buurthuizen. Dan pas kunnen we praten over een structurele aanpak.”