Door Harald Linkels

Kralendijk- Een alleenstaande op Bonaire heeft tussen de 1010 en 1350 dollar per maand nodig om te kunnen overleven op het eiland. Dat blijkt uit het langverwachte ‘Eindrapport Sociaal Minimum Caribisch Nederland’, dat door Regioplan Beleidsonderzoek werd opgesteld. Het precieze bedrag dat benodigd is kan nogal variëren op basis van persoonlijke omstandigheden. De 1010 dollar moet daarom worden gezien als de absolute ondergrens van de bandbreedt en de 1350 dollar als de bovenkant van de bandbreedt.

Samenwonen met een partner (zonder kinderen) is een stuk goedkoper. Hier vinden de onderzoekers een een bandbreedte die uiteenloopt van maandelijks 1.380 dollar tot gemiddeld 1.840 dollar.

Bij Bonairiaanse paren met een kind (4-12 jaar) wordt een bandbreedte gehanteerd van 1.660 dollar aan de onderkant tot gemiddeld 2.220 dollar aan de bovenkant van de bandbreedt.

De onderzoekers constateren verder dat niet-werkenden doorgaans lagere kosten hebben aan vervoer, kinderopvang en naschoolse opvang. Voor niet-werkende alleenstaanden, paren, en paren met een kind van tussen de 4 en 12 jaar worden de kosten door de onderzoekers van Regioplan gemiddeld geschat op respectievelijk 1.270 dollar, 1.720 dollar en 2.020 dollar. De onderzoekers merken op dat dit gemiddelde uitgaven betreffen, die in sommige gevallen ook lager kunnen uitvallen.

Het rapport concludeert dat 33 procent van de Bonairiaanse huishouden een besteedbaar inkomen heeft dat ligt op of onder 75 procent van de voor deze huishoudens maandelijks gemiddeld benodigde budgetten voor levensonderhoud.

De onderzoekers keken ook naar manieren waarom mensen met een laag (officieel) inkomen toch weten te overleven. Zij zien daarbij twee strategiën terug, namelijk een aantal inkomensverhogende strategiën en een aantal uitgavenverlagende strategiën.

Als het gaat om het genereren van extra inkomen, dan concludeert het rapport dat mensen met een laag inkomen naast een reguliere (voltijds of parttime) baan bij een werkgever extra (kleine) klusjes verrichten om bij te verdienen, de zogenaamde ‘side jobs’ genoemd, zoals in de avonduren en/of in het weekend werken als kapster, als klusjesman, als beveiliger, of bijvoorbeeld zelf bereid eten verkopen (o.a. taarten bakken).

Als het gaat om strategiën om uitgaven te beperken dan worden onder andere genoemd het met (te) veel mensen delen van een kleine woonruimte, het aangaan van schulden, het uitstellen van betalingen, de aankoop van zaken van mindere kwaliteit, een eenzijdig voedingspatroon of het zich laten onderhouden door een derde. Ook wordt er, door de laagverdieners, vaak gebruik gemaakt van de ruileconomie.