DEN HAAG – Nederland gaat het wetgevingstraject in gang zetten om de Wet Gelijke behandeling ook van toepassing te verklaren in het Caribisch deel van Nederland. Minister Hanke Bruins Slot van Binnenlandse Zaken neemt het advies van de commissie Thodé daarin over.

Die stelt dat de invoering ervan katalyserend kan werken voor de acceptatie van diversiteit en gelijke behandeling op de drie eilanden, Bonaire, Saba en Sint Eustatius.

De commissie roept ook op om voor elk BES-eiland een anti-discriminatievoorziening in te richten, die adviseert, voorlichting geeft, laagdrempelige hulp en bijstand biedt bij discriminatievragen en tevens een meldpunt behelst. 

Loket

De voorziening zou een kantoor met loket moeten hebben op elk eiland, die ondersteunt wordt door een kantoor in Nederland. Het loket zou wat de commissie betreft onderdeel moeten worden van een breder juridisch loket, dat nu wordt voorbereid door het ministerie van Justitie en Veiligheid in Den Haag. 

Het geheel wordt structureel bekostigd vanuit de begroting van Binnenlandse Zaken. Driehonderdduizend euro is beschikbaar gesteld. Het ministerie van Justitie en Veiligheid heeft tot 2026 jaarlijks hetzelfde bedrag gereserveerd voor brede, laagdrempelige eerstelijns juridische bijstand en beoogt hiervoor na 2026 op de begroting structurele middelen vrij te maken. 

De bij het loket ingebrachte zaken die opvolging behoeven zouden door het College voor de rechten van de mens beoordeeld moeten worden. Het College is de instantie bij uitstek met expertise op het gebied van antidiscriminatie, is gezaghebbend, toegankelijk en heeft reeds een onderzoeksfunctie op de drie eilanden, aldus Bruins Slot. Het zal daarvoor tweehonderdduizend euro structureel bij krijgen.

Aruba, Curaçao en Sint Maarten

De commissie heeft in haar eindverslag de oproep van Discriminatie.nl overgenomen om ook voor Aruba, Curaçao en Sint Maarten een vorm van anti-discriminatievoorziening te initiëren.

Maar de drie andere landen in het Koninkrijk zijn volgens Bruins Slot staatkundig autonoom en hebben een eigen verantwoordelijkheid voor Hun mensenrechtenbeleid.

De gelijkebehandelingswetgeving kan wel onderwerp zijn van wederkerig overleg in het kader van mensenrechtenbeleid. Vanuit Binnenlandse Zaken zal worden bezien of het Justitieel Vierpartijen Overleg hiervoor het meest passende overleg is.