KRALENDIJK-  De Tourism Entry Tax, ofwel toeristenbelasting die Bonaire per 1 juli a.s. in wil voeren ter vervanging van onder meer logeergastenbelasting en autoverhuurbelasting, blijkt  opeens veel duurder uit te vallen dan vooraf bedacht. 

Na een debat in de eilandsraad werd niet alleen het bedrag van de belasting met 75 dollar hoger dan in de voorstellen was aangegeven; het venijn zit  hem met name in het feit dat de heffing, – in tegenstelling tot wat eerst was aangegeven – elke keer dat de toerist het eiland binnenkomt moet worden afgetikt. 

Het voorstel ging uit van een bijdrage, die een jaar geldig zou zijn. In het nieuwe voorstel zal elke keer opnieuw 75 dollar per persoon moeten worden betaald, ongeacht of het eiland nu eenmaal of drie keer per jaar wordt bezocht. 

Lokaal tarief

Het hoge tarief van 75 dollar geldt alleen voor toeristen die komen van een ander land dan de eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen. Inwoners van één van de voormalige eilanden van de Nederlandse Antillen gaan 10 dollar per bezoek betalen. Of bezoekers van de andere eilanden daar blij mee mogen zijn valt te bezien, omdat deze waarschijnlijk veel vaker het eiland aan zullen doen. Bovendien maakt de regeling geen onderscheid tussen zakelijk bezoek en een daadwerkelijk toeristisch bezoek.

Kritiek

Hoewel volgens een persbericht van het Openbaar Lichaam Bonaire (OLB) hotelvereniging BONHATA in haar nopjes is met de nieuwe regeling, is er ook wel degelijk kritiek op de nieuwe verordening. “Het is apart dat je de toeristen direct belast, terwijl de aanbieders van diensten geheel en al worden ontzien van belastingheffing”, zegt een door Bonaire.nu geraadpleegde deskundige. “Door de afschaffing van de logeergastenbelasting zouden hotels eigen ABB-plichtig worden, maar door een foefje te bedenken, gaan hotels bijna geen ABB afdragen”. 

Volgens betrokken deskundige is ook de vraag waarom aanbieders van accommodatie bijna geheel worden ontzien. Aangezien er lokaal ook geen winstbelasting bestaat, dragen de hotels weinig bij aan de lokale schatkist, anders dan indirect door bijvoorbeeld ingehouden loonbelasting van de werknemers.