Auke op zondag: Escalatieladder
De jarenlange verwaarlozing van het afvalprobleem leverde deze week de zoveelste grote brand op. Omwonenden mochten weer hun huis verlaten op de vlucht voor stank en rook.
Iedereen is op de hoogte van de problemen en het lokale bestuur werkt aan oplossingen voor de korte en de lange termijn. Ook wordt met Nederlandse deskundigen samengewerkt. Deskundigen van Omgevingsdienst Nederland, Rijkswaterstaat en Afvalzorg Nederland worden genoemd als mogelijke redders in de nood.
Daarnaast kan Nederland bestuurlijk ingrijpen als er sprake is van taakverwaarlozing door het lokale bestuur. Want we hebben in het Koninkrijk naast de beroemde plintladder ook een escalatieladder werd deze week duidelijk.
Met die ladder kan Nederland ingrijpen als de situatie niet verbetert.
De ladder is een management tool ontwikkelt door Friedrich Glasl. De politicoloog en antroposoof Glasl bedacht de ladder om een conflict in kaart te brengen. Hij onderscheidde drie fases: de rationele, de emotionele en de vechtfase.
Als je kunt zien in welke fase een conflict zich bevindt, kun je stappen ondernemen naar de-escalatie. Volgens dit inzicht kun je de escalatieladder ook de-escalatieladder noemen.
Blijkbaar bevindt het eiland zich op de tweede trede van de ladder. Als je op die trede balanceert, wordt informatie ingewonnen. Als die informatie niet goed valt, kan de toezichthouder, Nederland, een treetje hoger gaan staan en roepen dat zij vanaf dat moment de touwtjes in handen neemt.
Dat er gezwaaid wordt met die derde trede van de ladder oogt logisch gezien de ernst van de situatie, maar is overbodig.
Het lokale bestuur ziet in dat de situatie ernstig is en vraagt diverse instanties in Nederland om hulp.
Dan moet je niet verder gaan klauteren op die ladder, maar met hulp van ministeries en organisaties met alle benen op de grond gaan staan om op hele korte termijn met daadkracht de problemen te lijf te gaan.
Als tussenoplossing kan het bestuur de stad Amsterdam te hulp roepen. Dan kun je voor je het weet die ladder ook bij Lagun afgeven.
Omdat de aanleg van een tunnel tussen Kralendijk en Amsterdam vermoedelijk te kostbaar wordt gevonden, huur je één keer per jaar de HMM Algeciras. Dit grootste containerschip ter wereld is 400 meter lang en 61 meter breed. Het schip kan ruim 24.000 containers per keer meezeulen.
Amsterdam houdt namelijk van afval. Het haalt iedere week per trein 1800 ton rommel op in Rome om te verwerken. De stad vraagt daarvoor 200 euro per ton.
Maar er is vast wel een vriendelijk prijsje te regelen voor het Bonairiaanse vuil. Amsterdam heeft stedenbanden met New York, Casablanca, Seoul en nog een hele handvol.
In dat rijtje misstaat Kralendijk niet.