Ook lokale politici maken zich schuldig aan ‘knuffelracisme’
Door Arthur Sealy
Zowel het bestuurscollege als de leden van de eilandsraad zijn momenteel in Nederland om te praten, van gedachten te wisselen en kennis te maken. Wat de belangrijkste punten zijn die op de agenda staan, wordt niet gemeld.
Als je niet zegt wat je gaat doen in Nederland, dan vraag ik me af waarom de lokale media bij terugkomst überhaupt zouden moeten vragen naar de resultaten. Een boycot is veel eerder op zijn plaats. Maar dat zal wel niet gebeuren.
Wat is het belang van het praten met de Raad van State, het kennismaken met nieuwe parlementsleden of het voeren van gesprekken met instanties die Bonaire willen helpen? Men is is naar Nederland gegaan om te bedelen, omdat er een ziekte rondwaart die hulp aan het eiland nodig maakt.
In Nederland wordt samen met de Nederlandse collega’s gelachen, foto’s gemaakt, leuk met elkaar gekeuveld en geknuffeld. Helaas gaat het hier om wat ik zou willen bestempelen als ‘knuffelracicme’. Een knuffel, maar met op de achtergrond racisme. Petrus kuste Jezus, Gijs de Vries van de PvdA gaf een kus aan wijlen Miguel Pourier. Je eigen beweerdelijke vriend verraad je daarna.
Er zijn veel interessante vragen die gesteld zouden kunnen worden. Welk raadslid heeft gevraagd om openbare parkeerplaatsen af te sluiten ten behoeve van eilandsraadsvergaderingen en wie heeft het besluit genomen dat ook inderdaad te doen? Wat zijn tot op dit moment de resultaten van het Bestuursakkoord? Wordt de programmamanager ook geëvalueerd? Blijft hij aan tot het jaar 2022? Wordt de uitgifte van gronden aan mensen gestopt? Komt er een eind aan het lange wachten van burgers op een vergunning of een beslissing door het BC? Past dit alles binnen de uitgangspunten van goed bestuur?
In verkiezingstijd worden burgers ook geknuffeld door de politici, ze kussen je, lachen samen met je en beloven je een lege dop. Ze zijn dus niet anders dan de Nederlandse politici die het knuffelracisme bedrijven. Tegen de kiezers zou ik zeggen: blijf vooral dezelfde mensen aanbidden, die jou keer op keer bedriegen.