Jannet Butter op zondag

‘Meekomen jij!’ Vandaag ga ik ’s middags zwemmen. Een moeder komt van het strand aflopen. Ze trekt een meisje met zich mee. De kleine is hevig overstuur. Achterom kijkend wijst ze snikkend naar het strand. ‘Meekomen!’ Aan moeders toon is het horen dat er geen enkel compromis te sluiten valt. Wat er ook op het strand aan de hand is. ‘Kinderen!’ bijt ze mij toe. Alsof ik er iets aan doen kan dat zij een kind heeft. Maar ach, de situatie is precair. En ik besluit de mededeling ter kennisgeving aan te nemen.

Al dat gedoe met die gesloten scholen ook. Ze gaan er maar vanuit dat je het allemaal kan regelen als ouder. De kinderen in een groepje om de beurt bij een moeder brengen, mag niet. En er wordt nog verwacht dat je les gaat geven ook. Anders raakt je kind achter. Zal je zien, het is jouw schuld als het aan het eind van schooljaar niet naar groep 3 mag. Hoe moet dat als je zelf nog werkt? Gelukkig heeft ze vandaag vrij kunnen krijgen. En besluit met Mayra een gezellig dagje op het strand door te brengen. Het kind kan er tenslotte niets aan doen. Samen hebben ze wat spullen klaar gezet. ‘En we nemen kleine lapjes mee,’ zegt ze. ‘Dan gaan we popjes maken.’ Mayra kijkt blij. Ze is dol op poppen. Alle spullen gaan al vroeg in de auto. Een koelbox met boterhammen en drinken, de lapjes voor de poppen en knutselspullen. Onderweg zingen ze om het hardst met de radio mee. Ach, wat een dag.

Het strand is verlaten. Dat is niet zo vreemd. Ze vinden een plekje onder de bomen. Lekker in de schaduw. ‘Dan worden we niet warm, Mami,’ zegt Mayra. De badlakens worden neergelegd. De koelbox gaat open. Ze gaan ontbijten. ‘Luister Mami, de zee zingt.’ Mami knikt. Ze zwemmen, spelen en hebben overleg. Want er moeten spullen verzameld worden om popjes van te maken. Dat lukt. En rondom hun plek mag Mayra de popjes neerleggen. Dan worden ze aangekleed. ‘Ligt deze op haar buik? Of op haar rug?’ vraagt Mami met een glimlach. Daar moet even over nagedacht worden. ‘Zullen we even iets drinken? Dat denkt makkelijker.’ Dan komt het moment waarop alle popjes mooi aangekleed op het strand liggen. Peinzend kijkt Mayra rond. Met welke pop zal zij het eerst gaan spelen? Ze zijn allemaal zo mooi. Ze kiest voor de prinses. ‘Wat doe jij nou?’ Mayra schrikt van Mami’s boze stem. ‘Dat kan toch niet! Dat snap je toch wel?’ Maar Mayra is vijf jaar. En snapt niet dat de popjes dan stuk gaan. Boos en ongeduldig pakt Mami meteen alle spullen in. En trekt haar mee naar de auto. ‘Meekomen jij!’ Mayra huilt en wijst naar alle popjes. Haar mooie popjes, die ze op het strand moet achterlaten. Ach, wat een dag.

Jannet Butter is schrijfster van verhalenbundels over Bonaire: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.

Verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.

Lees ook:

• 
  Gewapende overval op juwelier Littman in Kaya Grandi
• 
  Drugs, contant geld en wapens aangetroffen bij preventief fouilleren
• 
  Veiligheid en zorg centraal: Beschermingscode vanaf 2025 van kracht in Caribisch Nederland
• 
  Cursus voor Voorzitters op Bonaire
• 
  Winair en Air France hervatten codeshare-overeenkomst
• 
  Windsurfwonder Storm Nicolai uit Bonaire triomfeert op wereldniveau
• 
  Vacancy Front of House employees
• 
  Vacature Rental Agent
• 
  Djambo Appartementen
• 
  “Nos Zjilea” Pékelé den zür