Een OvO (overeenkomst van opdracht) is bedoeld om een TIJDELIJKE vacante functie op te vangen of om op een project te zetten door het inzetten van een zelfstandige of een bedrijf die specifieke expertise in huis heeft die intern niet aanwezig is om het project uit te voeren. Projecten hebben een begin en een einde, dus OvO’s moeten dat ook hebben. Een OvO mag ook dus absoluut geen verkapt dienstverband zijn.

Wat bij het OLB nu een tendens is geworden, is dat sleutelposities ingevuld worden met OvO’s terwijl er geen vacatures worden uitgezet. Echter deze laatste weken zie ik dat er opeens in grote getale vacatures op de website geplaatst worden.

Iemand op een sleutelpositie die via een OvO overeenkomst wordt betaalt behoort technisch niet tot en heeft geen gezagsverhouding in de organisatie, anders wordt het een arbeidscontract. Ik herhaal: een OvO mag géén verkapt dienstverband zijn. 

Waar het mij fundamenteel om gaat: een persoon met een OvO zal geen of weinig binding zoeken met de organisatie en het overige personeel aangezien een OvO overeenkomst slechts van tijdelijke aard is. Of althans, behoort te zijn. Want ik merk dat OvO overeenkomsten telkens weer verlengd worden en er wordt niet gelet op de afronding en evaluatie van een opdracht. 

Dit is zeer zorgelijk aangezien het niet te verklaren is dat een werknemer met hetzelfde werkniveau en bovendien zich moet houden aan de ambtenaren-wet meer dan de helft minder verdient in vergelijking met een aangestelde OvO-er. Dit fenomeen leidt tot disbalans in de organisatie, een totale afbrokkeling van de teamspirit en zeker ook van de visie van de organisatie. Iedere persoon die van buitenaf wordt aangetrokken heeft zijn eigen referentie kader en hoeft dit niet te veranderen want er is geen gezagsverhouding.

Een ambtenaar moet de eed afleggen dat hij/zij op een integere wijze zijn of haar werk zal doen en binnen de kaders van de wet werkt. Nu zit je naast een persoon met een OvO overeenkomst die geen eed moet afleggen(Rechtspositiebesluit ambtenaren BES artikel 41) en dus gewoon werkt vanuit zijn / haar eigen belang en principes.

De stelling dat de OvO-overeenkomsten in orde zullen zijn omdat deze via de RV langs zijn geweest vind ik nóg erger. Met de betalingen en functies in de organisatie heeft de RV niets te maken!

Het bestuurscollege (kolegio ehekutivo=uitvoeren) moet via de juiste procedures en wetten de opdracht van de eilandsraad uitvoeren. Zo is dit vastgesteld in een bestuursorganisatie. Je kan niet hetzelfde management model gebruiken gelijk aan die van een ondernemer waar de verantwoordelijkheid totaal bij jezelf ligt. 

Ik zet vraagtekens bij deze hele gang van zaken en het wordt tijd dat het volk, de pers en de ambtenaren ook durven vragen te stellen. Hoe denken we dat de dienstverlening aan het publiek zo bevordert gaat worden? Hoe gaat de organisatie zich focussen op integriteit als er zoveel (100 a 120) OvO’s rondlopen waarvan de overeenkomsten  steeds weer, stilzwijgend, verlengd worden? Hoe eerlijk is het ten opzichte van onze eigen mensen die misschien graag ook voor een dergelijke functie in aanmerking zouden willen komen? Hoe verkopen we het verhaal: je bent niet goed genoeg? Waarom niet investeren in opleidingen zodat ze wel het gewenste niveau behalen? Op basis van welk beleid opereren we nu en hoelang willen we op deze manier door gaan?

Gianni van den Heuvel