“Hoe geloofwaardig is de gezaghebber nog?” is de vraag die op de website Bonaire.nu werd opgeworpen in een opiniebijdrage over de besluitvorming in het Bestuurscollege inzake Sunset Beach Resort.

Aangezien het artikel, evenals eerdere nieuwsberichten van deze en andere media, gebaseerd is op feitelijke onjuistheden en suggestief woordgebruik, voel ik mij geroepen een en ander recht te zetten. 

Ten eerste over de stemprocedure. De auteur schrijft dat ik “in de eerste ronde actief meestemde”. Dit klopt, het is namelijk volgens de wet (de WOLBES) en het reglement van orde verplicht voor de gezaghebber om aan stemmingen deel te nemen. Het is mij zelfs niet toegestaan een blanco stem uit te brengen. De auteur stelt dat “dreigt dat ik bij stakende stemmen mijn voorzittersstem zelfs de doorslag laat geven.” Ook dat klopt. Deze regel is in dezelfde wet vastgelegd. 

Mij wordt het verwijt gemaakt dat ik regelmatig mijn zorgen uitspreek over de impact die ongebreidelde groei van het toerisme heeft op onze samenleving, de leefbaarheid van Kralendijk, de infrastructuur, de sociale cohesie, de cultuur en de natuur. De auteur noemt dat een “klaagzang”. Zelf zie ik het als een hartenkreet aan de lokale politiek en stakeholders om de gemeenschap te beschermen tegen ongewenste ontwikkelingen. 

Het gaat hierbij om mijn persoonlijke opvatting. Die kan ik uiteraard niet laten meewegen tijdens beraadslagingen in het Bestuurscollege. Daarin wordt verwacht, volgens het reglement van orde van het bestuurscollege, dat ik in mijn rol als gezaghebber een standpunt inneem. Dan doen mijn persoonlijke voorkeuren er niet toe: dan heb ik simpelweg de grondbeginselen van goed bestuur te respecteren. Dat betekent dat ik mij moet laten leiden door de adviezen van de ambtelijke diensten. Als die op grond van hun kennis en nader onderzoek constateren dat tegen een verzoek of aanvraag geen bezwaar is, dan kan daar uitsluitend van worden afgeweken als er andere, zeer zwaarwegende bedenkingen bekend zijn. Dit is van belang omdat de overheid voorspelbaar dient te zijn: burgers, ondernemers en investeerders moeten erop kunnen vertrouwen dat besluitvorming niet is ingegeven door willekeur.

In het artikel wordt de Chogogo-kwestie aangehaald. Dat is een goed voorbeeld waarin de gezaghebber gebruik kan maken van de hem toegekende bevoegdheid “erger” te voorkomen, door een bemiddelingsrol te spelen. De afweging in dit dossier had te maken met proportionaliteit. Er was immers sprake van een situatie die slechts gedurende korte tijd hoefde te worden gedoogd, waardoor dit aan verschillende kanten niet tot schade zou leiden. 

De auteur verwijst voorts naar de integriteitskwestie rond Bonaire Holding Maatschappij en stelt dat ik heb tegengehouden dat er onafhankelijk onderzoek zou worden gedaan. Deze bewering is controleerbaar feitelijk onjuist. Er hebben zelfs twee onderzoeken plaatsgevonden door onafhankelijke organisaties die veel ervaring hebben op het gebied van integriteitsonderzoeken bij overheden. Ik heb die opdracht gegeven en de belangrijkste uitkomsten openbaar gemaakt. De volledige onderzoeken lagen vertrouwelijk voor bij de Eilandsraad. Het was vervolgens aan de Eilandsraad als gekozen volksvertegenwoordiging om te beslissen welke consequenties eraan zouden worden gegeven.

Ook voor de kwestie rondom de rotonde geldt dat hiervoor een extern onafhankelijk onderzoeksbureau is aangetrokken, zoals besloten onder mijn voorzitterschap in de stuurgroep Infrastructuur.

In zijn laatste voorbeeld suggereert de auteur dat ik privébelangen voorrang geef boven het algemeen belang omdat ik als lid van het Bestuurscollege een presentatie heb bijgewoond van een project waarvan de ontwikkelaar mijn partner heeft ingehuurd.  Tijdens dit soort bijeenkomsten, waarvan er jaarlijks vele tientallen zijn, worden nooit besluiten genomen. Besluiten worden genomen in vergaderingen van het Bestuurscollege, in afwezigheid van belanghebbenden, zoals ook in deze kwestie. Als de procedures dat verlangen heeft uiteindelijk de Eilandsraad het laatste woord.

Het feit dat rondom deze kwestie door meerdere media zoveel controleerbare onjuiste informatie naar buiten is gebracht, zonder enige check daarop, vind ik zeer ernstig. Media hebben de verantwoordelijke taak de democratische rechtstaat te bewaken, niet om deze te ondermijnen. In dit geval wordt het instituut gezaghebber ten onrechte in diskrediet gebracht en het geloof in de democratie onnodig schade toegebracht. Ik hoop dat media deze woorden ter harte nemen en voortaan hun journalistieke verantwoordelijkheid serieus nemen bij het publiceren van dit soort aantijgingen.

Naschrift Bonaire.nu: 

Net zoals Bonaire.nu de vrijheid neemt om een redactioneel commentaar te schrijven en discussie aan te zwengelen over bepaalde situaties en onderwerpen, is het het goed recht van personen daar een andere mening over te hebben en daar publiekelijk op te reageren. Dat is ook de reden waarom Bonaire.nu de reactie van gezaghebber Rijna integraal plaatst. 

Zonder het inhoudelijk op de overige punten met de reactie zonder meer eens te zijn, wil Bonaire.nu op twee specifieke punten kort nader ingaan. Het eerste punt is het integriteitsonderzoek naar vermeende schendingen binnen de Bonaire Holding Maatschappij. Volgens informatie van Bonaire.nu -en ook zo door de gezaghebber uitgelegd in onder meer de Eilandsraad- heeft hij besloten welke onderdelen van de totale aanklacht, zoals opgesteld door tijdelijk bestuurder BHM Ben Oleana, werden voorgelegd aan een onafhankelijk bureau en welke niet. Evenzo heeft de gezaghebber besloten welke conclusies openbaar werden gemaakt en welke niet. Hierin zijn keuzes gemaakt door de gezaghebber. Andere instanties kunnen een afwijkende mening hebben over de gevolgde benadering, zonder dat dit afbreuk doet aan het ambt of het instituut van de gezaghebber, zoals de gezaghebber stelt. 

Een tweede punt is de presentatie bij het Kings Beach Resort, waarbij de partner van de gezaghebber als consultant betrokken is. Bonaire.nu stelde dat het, ter voorkoming van ook maar de schijn van belangenverstrengeling, wenselijk zou zijn geweest als de gezaghebber niet bij die presentatie aanwezig was, dan wel expliciet en vooraf had gewezen op een mogelijk spanningsveld tussen zijn (privé)relatie met de consultant enerzijds en zijn aanwezigheid als gezaghebber anderzijds. Bonaire.nu blijft zich op het standpunt stellen dat het hier om een principieel onwenselijke situatie gaat, die moet worden gezien als een integriteitsrisico, dat schadelijk uit kan pakken voor zowel de gezaghebber zelf als voor het Openbaar Lichaam Bonaire.

Opiniestuk: https://bonaire.nu/2022/05/22/hoe-geloofwaardig-is-gezaghebber-edison-rijna-nog/