KRALENDIJK – Wie de ezelopvang op Bonaire bezoekt, kan daar ook aardige souvenirs kopen die niet alleen een aandenken vormen aan de Donkey Sanctuary Bonaire, maar bovendien ook bijdragen aan het bekostigen van die opvang.

Eén item springt daarbij in het oog: Een plank vol met felgekleurde en vrolijk uitziende ezelpoppen. Nieuwsgierig geworden naar het verhaal achter de gekleurde ezels, ging Bonaire.nu op zoek naar de persoon die daar verantwoordelijk voor is.

Dat blijkt vrijwilligster Joyce Bos te zijn. Bos komt al zeven jaren op het eiland en ook al zeven jaren bij de ezelopvang, het geesteskind van de onofficiële ‘ezelmoeder’ van het eiland, Marina Melis.

“Toen ik zeven jaar geleden voor het eerst Bonaire bezocht en langsging bij de Donkey Sanctuary kwam, was ik meteen onder de indruk. Terug in Nederland brak ik mijn hoofd over wat ik voor de ezels kon doen. Toen kwam ik op het idee om ezels te gaan haken; die ik kon verkopen en met de opbrengst bijdragen aan de opvang van de ezeltjes”.

Terugdenkend aan hoe het begon, moet Bos zelf lachen. “Je moet weten dat ik nog nooit in mijn leven gehaakt had. Dat kon ik helemaal niet. Maar ik ben op een dag gewoon begonnen en heb een patroon gekocht, waarmee ik mijn eerste ezel haakte”. Volgens Bos leken de eerste ezels nog niet echt op een ezel. Maar gaandeweg kreeg zij er steeds meer handigheid in.

“Het is nog steeds zo dat eigenlijk dat geen twee ezels echt helemaal gelijk zijn. De ene heeft wat langere armpjes en de andere weer wat grotere poten”. Over de jaren heen heeft Bos al honderden ezels bij elkaar gehaakt. Bij haar jaarlijkse bezoek aan Bonaire neemt ze bijna een hele koffer met ezelpoppen mee. “Er gaan er zo’n 15 in een koffer”, legt Bos uit. Ook andere mensen uit haar kennissenkring krijgen het verzoek een lading mee te nemen. “Voor Marina”.

Opbrengsten

Behalve bij de ezelopvang, kunnen de poppen ook bij Bos zelf worden besteld. “Maar alle opbrengsten gaan altijd naar de ezels”, zegt Bos, die het benodigde materiaal uit eigen zak betaalt. De poppen blijken heel populair onder toeristen. Bos krijgt dan ook nog wel eens foto’s toegestuurd van mensen die en pop hebben bij de ezelopvang hebben gekocht en hem, na de vakantie thuis hebben staan, bijvoorbeeld in de babykamer.

Als Bos stevig doorwerkt, heeft zij binnen zo’n 4 dagen een nieuwe pop af. “Toen ik nog werkte bij de ambulancedienst, was het een prima afleiding voor het werk. Vooral met alle narigheid die je op een dag tegenkomt, is het heerlijk je tussendoor ook met iets moois en positiefs bezig te houden”, vertelt Bos.

De poppen zijn ook veilig voor kleine kinderen en baby’s. “Er zitten zogenaamde kindveilige poppenogen in; die kunnen kinderen niet lostrekken en doorslikken”.

Af en toe krijgt Bos ook bijzondere verzoeken. “Zo werd ik laatst benaderd door iemand die een pop wilde hebben in de kleuren van haar bedrijf. Het wordt de mascotte van de organisatie, in de kleuren van het logo.

Bos is voorlopig nog niet uit gehaakt. De poppen vinden gretig aftrek. Maar de vrijwilligster doet nog meer voor de Donkey Sanctuary. “Als ik hier op het eiland ben, dan ga ik ’s ochtends helpen bij de opvang. Dat vind ik heerlijk werk”.

Langsgaan

‘Ezelmoeder’ Marina met een pasgeboren veulen. Foto: Donkey Sanctuary Bonaire.

Wie ook één van de bijzonder poppen van Joyce Bos wil bemachtigen kan het beste langsgaan bij de winkel van de Donkey Sanctuary aan de Kaya Ir Randolp Statius van Eps, vlak achter het vliegveld. Daar worden bij elkaar nu zo’n 800 ezels opgevangen.

Een bezoek aan de Donkey Sanctuary is, ook voor wie er al eens is geweest, altijd de moeite waard. De opvang dagelijks van 10 uur in de ochtend tot 5 uur in de middag geopend voor bezoekers. Entree is mogelijk tot 4 uur. Rondrijden mag met de auto, golfkar, scooter of op de fiets. Rondwandelen is natuurlijk ook mogelijk. Quads worden niet toegelaten in het park.

De toegangsprijs is 9 voor volwassenen. Kinderen tot 12 jaar betalen slechts de helft van dat bedrag. Voor meer informatie kan een bezoekje worden gebracht aan www.donkeysanctuary.org