Het is natuurlijk ook een rare baan: Koning zijn. Goed, je wordt redelijk betaald, maar verder ben je mooi de klos. Je kunt je nergens vertonen, je kunt geen gewone baan nemen en je moet je altijd redelijk gedragen.

Eén keer per jaar moet je ook nog op een te grote stoel plaatsnemen en voorlezen wat een paar politici en ambtenaren een dag eerder hebben verzonnen. 

Deze week was het weer zover. 

Koning Willem Alexander hield op Prinsjesdag zijn onderdanen voor dat ‘elke tijd een overgangstijd’ is. Daarmee citeerde hij de historicus H.W. von der Dunk. Volgens de Koning gaf Von der Dunk daarmee uitdrukking aan de gedachte dat er terugkijkend op de geschiedenis vaak sprake is van continuïteit en doorlopende lijnen. 

Na deze wijsgerige vaststelling somde de vorst op wat het dagelijkse leven op dit moment lastig maakt. Vooral die pandemie en het klimaat, maar ook Afghanistan en de woningnood zorgen voor gevoelens van onzekerheid en daarmee samenhangende zorgen.

Ook stond de monarch stil bij de falende Haagse overheid. Het toeslagendrama en de Groningse gasellende werden ondergebracht in thema Het gesprek over de rechtstaat en rechtszekerheid. Omdat het ’belangrijk is […] dat de deur van de rechtstaat voor iedereen openstaat.’

Gerustgesteld zullen de slachtoffers dinsdagavond in slaap zijn gevallen.

Voor Caribisch Nederland had Zijne Majesteit aandacht:

‘In het Caribisch deel van ons Koninkrijk is het leven voor veel mensen door corona moeilijker geworden, omdat de eilandeconomieën hard zijn geraakt door de enorme terugval in het toerisme. Voor Bonaire, Sint Eustatius en Saba – samen Caribisch Nederland – gelden economische steunmaatregelen vergelijkbaar met die in ons land. Met de landen Curaçao, Aruba en Sint Maarten zijn afspraken gemaakt om te bereiken dat financiële steun leidt tot een economie die weerbaarder en schokbestendiger is. In het gesprek daarover is het belangrijk steeds de eensgezindheid te zoeken. Dat maakt ons Koninkrijk als geheel sterker.’

De eindconclusie dat het Koninkrijk door eensgezindheid sterker wordt, komt uit de categorie Open Deuren. Dat weet de Koning ook wel gezien de opmerking dat het belangrijk is om te blijven zoeken naar die consensus. 

Die speurtocht zal nog wel wat tijd in beslag nemen gezien de COHO-besognes en andere knelpunten.

Spijtig is het dat de Koning een kans voor open doel miste nu hij toch enkel woorden wijdde aan Caribisch Nederland.

Natuurlijk heeft het virus de eilandeconomieën hard geraakt. En is het maar wat mooi dat Den Haag bijspringt waar mogelijk. Dat er geen ruimte was voor het geruzie over de voorwaarden van die hulp is begrijpelijk, de tekst was al behoorlijk lang. En die stoel zit niet echt lekker bovendien.

Maar als je het toch over de financiën van de eilanden hebt, is het vloekwaardig dat je ook nu weer geen aandacht schenkt aan de jarenlange armoede waaronder duizenden Caribische Nederlanders gebukt gaan. 

De verwijzing naar de uitspraak van Von der Dunk wordt wrang als je leest dat ‘er terugkijkend op de geschiedenis vaak sprake is van continuïteit en doorlopende lijnen.’

Die doorlopende lijnen zijn helder voor een deel van de inwoners van Caribisch Nederland: word je werkeloos, zoek je het maar uit, kom je in de bijstand hoef je je kinderen niet iedere dag eten te geven, word je oud, eet je maar wat minder – wij bedenken geen sociaal minimum voor je. 

Over continuïteit gesproken.

Auke van der Berg schrijft sinds 2015 op zijn persoonlijke blog Ikki’s eiland waar hij inmiddels ruim 500 verhalen heeft gedeeld. Zijn eerste boek ‘Ikki’s eiland. De horzel van het koninkrijk I.