‘Overal weet ze haar kont in te draaien! Overal!’ Ik zit op het terras van de Cuba Compagnie als ik deze opmerking hoor. Schuin tegenover mij zitten drie dames en een jongen van een jaar of tien aan een tafeltje.

De dames hebben een glaasje wijn. De jongen eet geconcentreerd een ijsje met een leuke versiering erin. ‘Ik ontmoet iemand, die nieuw is op het eiland. En de volgende dag zit zij daar al aan de koffie,’ zegt ze. Om haar mededeling kracht bij te zetten, denk ik.

‘Je hebt gelijk, Meredith,’ beaamt de dame met de grote oorbellen. Ook de dame met het flamingoshirt knikt. Ze kennen dus allemaal de vrouw, die ‘overal haar kont in weet te draaien’. ‘Weet je wat ik laatst hoorde?’ vraagt Meredith. De dames schudden het hoofd. Die weten het niet. ‘Nou, ze wilde mensen helpen met schilderen in hun nieuwe huis. Maar die wilden haar absoluut niet over de vloer hebben. Niet op visite, laat staan met een kwast in haar hand,’ vervolgt Meredith het verhaal.

Er wordt gegrinnikt. De jongen kijkt van de een naar de ander. Zo geconcentreerd met zijn ijsje bezig is hij dus niet. ‘Toen hadden ze een geheime afspraak over de schilderdatum gemaakt met iedereen. En wat denk je?’ De dames halen hun schouders op. Die voelen ‘m nog niet aankomen. ‘Ze was er wel!’ Oeps, verraad in het kamp.

De verontwaardiging is niet van de lucht. De term ‘overal de kont indraaien’ valt met ruime regelmaat. ‘Hoe dan mamma?’ vraagt de jongen opeens. ‘Als een schroef? Met een schroevendraaier?’ Het is even stil. Mamma moet duidelijk schakelen. ‘Nee, nee Yuni,’ zegt ze dan, ‘meer zoals een kurketrekker in een kurk.’ De dames gieren het uit. Die zien het kennelijk voor zich.

Yuni concentreert zich weer op zijn ijsje. Meredith doet verslag van de schilderactiviteiten met de ‘kont-in-draaister’. De dames nemen nog een slokje. ‘Wie bedoel je, mamma?’ klinkt het. Weer moet mamma even schakelen. Ze twijfelt. Zal ze wel? Zal ze niet? ‘Tante Louisa,’ zegt ze dan. De dames kijken elkaar aan. Was dit verstandig? Ogenschijnlijk is Yuni’s nieuwsgierigheid bevredigd.

Het gezelschap ontspant zich en kwettert verder. ‘Wanneer komt tante Louisa weer bij ons, mamma ?’ vraagt Yuni opeens. Verschrikt kijken de dames elkaar aan. Die voelen ‘m aankomen. Nu wel….

Jannet Butter is schrijfster van verhalenbundels over Bonaire: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.

Verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.