Altijd het laatste nieuws!
Jannet Butter schreef ruim 40 verhalen voor Bonaire.nu Haar observaties over allerdaagse herkenbare situaties zijn hilarisch en soms ook triest.
Jannet heeft verschillende verhalenbundels over Bonaire gepubliceerd: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.
Deze boeken zijn verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, Bruna, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.
Na twee weken nam Tony Meriam in vertrouwen en vertelde haar over de verandering in Mario. ‘Laten we het nog een paar weken aankijken,’ zei Meriam. Ze kon en wilde nog niet geloven dat iemand zo anders blijkt te zijn dan gedacht. ‘Maar ik bouw wel alvast een dossier op.’ Dat was verstandig. Niet lang daarna vroeg Mario een paar vrije dagen aan. Hij deed mee aan een darttoernooi op Sint Maarten. Helaas kon Tony hem geen vrij geven. Een project ... Lees verder
Meriam zit op de versleten bank in de kamer. De bank, die ooit haar trots was. En bijna als eerste in de zeecontainer verdween toen zij en Tony terug keerden naar Bonaire. Bijna. Want het eerste dat zorgvuldig was ingepakt, was het kerstboompje. Helemaal ... Lees verder
‘Hé, ken je mij nog?’ Ik ben nog niet op het strand of ik hoor haar roepen. Het kleine, grappige grietje dat ik gisteren leerde kennen. Vol verhalen over haar vader. En over ‘ome Fons’. Die was al eens op Bonaire geweest. En hij had pappa van alles verteld. ... Lees verder
‘Ze staan hier eieren te wisselen.’ Vaag registreer ik een vrouwenstem. Ik sta bij het eierenschap in Warehouse. Gewoontegetrouw open ik de dozen. Ik heb leergeld betaald. Het is vaker voorgekomen dat ik met een doos eieren thuis kwam waar een of meer kapotte ... Lees verder
Jaren geleden kwam ik haar tegen. De poppenmaakster van Rincon. Op de culturele markt bij Mangazina di Rei. De oude dame zat direct rechts naast de opgang. Ze had haar spullen uitgestald. De mooiste creaties van papier en handgemaakte poppen. Ik liep naar ... Lees verder
Een man komt mij tegemoet lopen als ik door de Kaya Grandi loop. Hij komt mij vaag bekend voor. En dat is wederzijds. Dat meen ik te zien aan zijn reactie. Zijn ogen lichten even op en er verschijnt een vage glimlach. We groeten elkaar. Ik zoek in mijn ... Lees verder
Ik loop over de boulevard. Bijna verlaten. En denk met weemoed terug aan de tijden vol Caribische vrolijkheid. Aan de dag waarop een oudere man op een bankje naast mij is komen zitten. Schuin tegenover ons staat een ijscokarretje op de stoep. In de ... Lees verder
'Wat een diep gat heb je in het zand gegraven,' zeg ik tegen het meisje dat op het strand zit. Ze zit bijna in het water. Waar het zand lekker kleddert zodat je er mee kunt bouwen. Een grappig zonnehoedje beschermt haar tegen de zon. Die zo vroeg op de morgen ... Lees verder
Twee meisjes van een jaar of twaalf staan met elkaar te smoezen. En te giechelen, want dat hoort er natuurlijk bij. Het is vrij druk in de winkel. Eigenlijk belemmeren ze de doorgang. Terwijl dat tegenwoordig al helemaal niet mag. Anderhalve meter is ook hier ... Lees verder
Ze was gewaarschuwd. Niet één maar meerdere keren. Eerst door de gastvrouw van het terras. Want die kan het weten. Daarna hadden haar ouders de waarschuwing overgenomen. Want die zagen het ook. Wat er zou kunnen gebeuren als Deedee niet voorzichtig deed. Het ... Lees verder
Iedereen weet het. In de familie, in de buurt en in de vriendenkring. Het is geen publiek geheim. Het wordt zelfs ‘open en bloot’ gezegd. Dat Ambrosio af en toe een uitstapje maakt naar Papa Pachi. ‘Hotel en Nightclub’ staat er op het uithangbord, dat ... Lees verder
Als ik het strand op loop, is het nagenoeg verlaten. Alleen verderop ligt iemand in een strandstoel. Ik kan nog niet zien of het een man of een vrouw is. Het grote strandlaken in de stoel trekt bijna een muurtje op. De persoon is druk bezig met foto’s maken. ... Lees verder
Het jonge gezin loopt vlak voor mij door de supermarkt. Een klein ventje zit in de winkelwagen. Niet in het speciale zitje. Gewoon in de winkelwagen zelf. Af en toe staat hij op. Zijn schoentjes zien er schoon uit. Van afstand, dat wel. En zijn moeder zal het ... Lees verder
Gouden lokken, deinende borsten. Mamparia Kutu. De zeemeermin met gouden haren en borsten, waar sommigen zelfs na plastische chirurgie nog van dromen. In vroeger tijden zat ze bij nacht en ontij op een grote rots aan de oostkust. Daar waar nu de gekleurde ... Lees verder
Valerie wordt wakker door het gemekker van geiten. Meteen weet ze waar ze is. Bij opa en oma in de knoek. Daar is het altijd spannend. Het kleine huisje staat kunstig verscholen tussen de struiken en bomen. Dat heeft opa samen met pappa gebouwd. Als je niet ... Lees verder
