Door René Roders

Op 25 mei van het vorig jaar schreef ik naar aanleiding van de verkoop in Nederland van appartementen in het nog te bouwen nieuwe Sunset Beach Resort (en waarvoor ook nog geen bouwvergunning was verleend) dat onze gezaghebber naïef was of naïef deed.

Tot mijn spijt moet ik daarvan terugkomen. Dat doe ik niet graag maar de feiten laten mij geen andere keus. De gezaghebber is niet naïef en doet niet naïef, er is sprake van een andere eigenschap. Hij is dubbelhartig. Met de mond belijdt hij het ene, in de praktijk doet hij het andere. Ik heb daar minstens één schrijnend voorbeeld van. Hij verklaart in februari 2020 in een interview in het Nederlandse dagblad Trouw: ‘Ik maak mij zorgen over het evenwicht tussen economie en natuur op het eiland en over ontwikkelaars die plannen maken om open gebieden te bebouwen’ en precies twee jaar later tekent hij met diezelfde projectontwikkelaar een intentieovereenkomst om bijna 2.000 huizen te bouwen in de plantage Bolivia dat de bestemming ‘open landschap’ heeft. Hoe bont kun je het maken?

Naar aanleiding van zijn standpunt over Sunset Beach Resort beweert hij dat dit geen politiek standpunt is. Hij hoort te weten dat van een burgemeester, maar ook van een gezaghebber mag worden verwacht dat hij/zij zich boven de partijen opstelt. Dat doet de gezaghebber nu nadrukkelijk niet. Hij kiest de zijde van de UPB, de partij waarvan algemeen bekend is dat daar een expliciete voorkeur bestaat voor veel, meer, meest en groot, groter, grootst. Ontkennen dat zijn standpunt een politiek standpunt is, doet mij denken aan de bewering dat de aarde plat is. Er zijn nog steeds mensen die daarin geloven. Onze gezaghebber behoort kennelijk tot die groep.