Aanspoelen op het eiland en de hitte die erg meevalt

De KLM komt aan door een dicht en dreigend wolkendek. Er stappen maar een handje vol mensen uit voor Bonaire die net op tijd bij de douane staan wanneer de regen losbarst. De bui waar we op zaten te wachten en die ons was aangekondigd via de media. We zitten middenin storm Don.  Mijn moeder en nichtje Carlijn komen al snel door de deuren en we zijn allemaal blij elkaar te zien.

De wegen stromen vol water en in een slakkentempo rijden we naar huis. We wonen gelukkig “op de berg” en op wat lekkende ramen na is de regen vooral aangenaam koel en is het zelfs  fris in huis. Al snel worden de vliegtuigkleren verwisseld voor korte en koele kleding en zitten we gezellig aan tafel te eten en te kletsen. De eerste pakjes komen uit de koffers en de aankomst is een feit.

Maanden heeft mijn dochter de dagen afgeteld tot dit moment. Ze is zelf vaker in Nederland geweest maar nu kan ze eindelijk haar eiland Bonaire laten zien aan haar nichtje.

De eerste ochtend begint met een duidelijke klacht, de vogels hebben met hun getjilp Carlijn al om 6 uur wakker gemaakt en daar is ze niet blij mee. Oma is er ook wakker van geworden maar heeft er genietend naar liggen luisteren. Gedurende de dag laten we Carlijn dan ook rustig kennis maken met de steeds groter wordende “beestjes” in en om het huis. Gekko’s, Bloublou en natuurlijk de leguaan. Voor wat betreft de storm: die was gisteren en vandaag schijnt de zon en zijn we die storm weer compleet vergeten. Typisch voor Bonaire.

We willen snorkelen en stoppen eerst bij Gooodive voor maskers en snorkels. Bij Gooodive wordt je goed geholpen bij het kiezen van een passend masker en je mag het 24 uur uitproberen. Bij aankoop van een masker en snorkel krijgen we ook nog 50% korting op een Discover Scuba en dit is precies wat we voor zondag willen boeken. Met duikinstructeur en eigenaresse Esther want met haar heeft Maia een jaar geleden haar duikbrevet gehaald.

De eerste duik in zee nemen we op Sunset Beach. Het is er druk maar gezellig. Met name de drijvende pier van het naastgelegen Coco Beach is favoriet om vanaf te springen en voor oma ideaal om via het trappetje het water in te gaan. We planten onze stoeltjes onder een boom, weg van de drukte en pakken een boek. De zon gaat langzaam onder en dag één zit erop.

Mijn moeder heeft twee zware jaren achter de rug en is flink afgevallen. Vandaag geef ik haar een bio magnetische behandeling kado bij Bio Aestetics van Rosita Paiman op het Plaza Resort. Terwijl de meiden vertrekken naar het strand van het resort neemt mijn moeder plaats op de behandeltafel. De magneten worden in paren met plakband op verschillende punten geplakt en moeten hun werk doen terwijl je lekker 20 minuten kunt ontspannen. Het heeft mij al van meerdere kwalen afgeholpen en ik hoop dat het ook voor mijn moeder zal werken.

De rest van de dag gaat voorbij met boodschappen doen, lezen, hangmat hangen en zwemmen in het zwembad van de buurvrouw. Morgen staat de toeristische route naar Rincon op de planning, met picknicken onderweg en pasteitjes en soep bij LeMaSe van Norman.

Een toer langs de westkust van Bonaire richting Rincon is een goeie manier om het eiland en de zee te leren kennen. Natuurlijk gingen de picknick spullen mee. Ook namen we Chanelle mee, een vriendin van Maia. De twee vriendinnen stappen automatisch over op het Papiaments en Carlijn kan er niets van maken maar vindt het wel erg interessant en pakt al snel wat woordjes mee. Het gegiegel achterin houdt de rest van de dag niet meer op…

De eerste snorkel stop is bij Oil Slick Leap waar je heerlijk van de rots in zee kunt springen. Carlijn ziet dit echt nog niet zitten want ze houdt nog niet van zout water in haar mond en ogen maar dit zal snel gaan veranderen.

We volgen de indrukwekkende kustweg naar 1000 Steps, onze volgende snorkel stop en hier zien we het eerste schildpad zwemmen. Het is een “greenturtle” en we zien duidelijk de “tag” aan een flipper. De meiden vinden het helemaal geweldig hier ondanks de hoge golven en toch wel ruwe entree.

Onze picknick stop is bij Karpata en natuurlijk komen de leguanen en lizards van alle kanten aangesneld. Een echt relaxte pauze is het dus niet. Gegil en een hoop gegiegel maar het uitzicht hier maakt alles goed.

Bij het Goto meer staan de bomen in bloei met schitterende gele bloemen. Ook zie je dat het Washington park in de verte heel groen is geworden door de regen van de afgelopen dagen. De eerste flamingo’s worden gespot en op de foto gezet.

We rijden door naar Rincon waar we natuurlijk een stop maken bij Norman. Ik kom al 19 jaar bij Le Ma Sé voor verse soep en een pasteitje en hij krijgt het voor elkaar om in 19 jaar gewoon helemaal niets te veranderen. Norman is altijd even zorgzaam en zijn soep overheerlijk. De stoeltjes, tafeltjes, zijn lege winkeltje en de service is nog nooit ook maar iets veranderd en hij is nog even trots en spraakzaam.

In het volgende deel gaan we duiken, het zuidelijk deel van het eiland bekijken en naar Klein Bonaire.

Lees ook: Deel 3 of lees eerst Deel 1