Den Haag. Ruim 120 zorgprofessionals, veelal met roots in het Caribisch deel van het Koninkrijk, kwamen afgelopen zaterdag af op de CARE CARIBBEAN meet-up in Den Haag; een bijeenkomst georganiseerd door Stichting WeConnect en de Asosiashon Mediko di Antias (AMA). Het was de eerste keer in lange tijd dat zorgprofessionals die in Nederland zijn opgeleid en werkgevers van de eilanden op zo’n grote schaal werden samengebracht. De behoefte bleek enorm.

Match
Doel van de bijeenkomst was beter inzicht krijgen in wat er nodig is om Antilliaanse en Arubaanse medici (onder andere artsen, apothekers, GGZ-specialisten, laboranten en verpleegkundigen) een plek op de arbeidsmarkt back home te kunnen bieden. Aan motivatie ontbreekt het niet, wel aan praktische zaken. Zo is er op de eilanden een duidelijk gebrek aan middel tot lange termijn personeelsplanning. Er is geen overzicht van het aanbod van lokale zorgprofesionals die nog in Nederland zijn en waar er vraag naar is op de eilanden. Hierdoor ontstaat er een mismatch tussen vraag en aanbod. Dokter Frans, lid Raad van Bestuur van de zorginstelling Fundashon Mariadal op Bonaire, verwoordde het als volgt: “In Nederland is de zorg steeds verder verdeeld in subspecialisaties terwijl wij op de eilanden juist meer generalisten nodig hebben.”

Werkgevers
Ook het Horacio Oduber Hospital uit Aruba, het Sint Maarten Medical Center, het Wit Gele Kruis uit Sint Maarten, Mental Health Foundation uit Sint Maarten en de vestiging uit Bonaire, Saba en Statia en het Zorgverzekeringskantoor BES waren aanwezig. Deze waren hier zowel om contacten te leggen, en om te werven. Gert-Jan ter Braak, adviseur van het Zorgverzekeringskantoor liet weten ‘op z’n knieën te willen voor een Ja-woord’ voor lokale huisartsen die zich willen komen vestigen op Bonaire. Zorgverzekeringskantoor BES heeft gezorgd voor een ommekeer in de eerstelijns gezondheidszorg, met onder andere een verbetering van het vestigingsklimaat waar nieuwe huisartsen zowel in loondienst als vrijgevestigd kunnen werken op het eiland.  De informatiestandjes werden na afloop drukbezocht en er was gelukkig minstens één Ja-woord binnen.

Netwerken
Staatssecretaris Paul Blokhuis van het Nederlandse Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport pleitte voor meer samenwerking en dialoog. Er is het formele Vierlandenoverleg tussen de ministers van Volksgezondheid van Nederland, Curaçao, Aruba en Sint Maarten, maar daarnaast zijn netwerkbijeenkomst zoals de CARE CARIBBEAN waar er in gesprek gegaan kan worden met de zorgprofessionals hard nodig, aldus de bewindsman. De Curaçaose toponcoloog Professor Bob Pinedo, eregast op de bijeenkomst, beaamde dat volmondig: “Hier gebeurt het, in de informele contacten op een dag als deze tussen ziekenhuisdirecteuren, artsen en politici.” Hij waarschuwde dat er geen eenvoudige oplossingen zijn om terugkeer te stimuleren; de motivatie om je in te zetten voor jouw geboorte-eiland is hoogstpersoonlijk en laat zich niet vatten in een formule die voor iedereen werkt, aldus Pinedo.

Realisme
Naast de enthousiasmerende woorden van de staatssecretaris gevolgd door die van de Gevolmachtigde Ministers van Curaçao, Aruba en Sint Maarten was er ook kritiek. De jonge generatie artsen die in de startblokken staan voelen zich “stuck”, ofwel klem zitten in Nederland.
Ze zijn opgeleid als basisarts en stuiten op blokkades om de vervolgopleiding tot specialist in te gaan. Het aantal vervolgopleidingsplekken in Nederland is gebaseerd op de vraag in Nederland zonder dat er rekening wordt gehouden met de vraag op de eilanden, waardoor het lang kan duren voor je terug kan keren naar je eiland als specialist. Dit werd beaamd door een Arubaanse gynaecoloog, “Ik wil niet terug. Ik ben nu al zo lang hier, en heb een hele leven opgebouwd in Nederland. Daarnaast heb ik nog nooit in een van de lokale ziekenhuizen gewerkt, ik zou niet weten hoe het daar eraan toe gaat.” Daarnaast is het nog maar de vraag of je aan de slag kan op de eilanden als je klaar bent.

“Ik hoop dat het mij lukt om als cardioloog werk te vinden op mijn geboorte-eiland Curaçao als ik over zes jaar klaar ben.” zei een cardioloog in opleiding afkomstig uit Curaçao. Epidemioloog Izzy Gerstenbluth wond er geen doekjes om: “We need you but we can’t pay you.” Een appèl werd gedaan om aan goede manpowerplanning te doen, dat is het inzichtelijk maken van de behoeften op de langere termijn. “Alle lof voor een Vereniging zoals AMA; zij doet wat overheden allang hadden moeten doen op onze eilanden”, besloot de epidemioloog vol vuur.