‘Brooemm, brooemm,’ klinkt het in de tuin naast die van Valeria. We zitten aan de koffie. Met een bakje kruidnootjes. Geen gezeur. Want zo hoort dat als de Sint op het eiland is. Vanaf de porch horen we Julius. Het kleine buurjongetje van Valeria zit waarschijnlijk op zijn scootertje. Zien kunnen we het niet. Er staat een dichte haag van oleanders tussen de huizen.

‘Vorige week gebruikte hij een tak van een van de oleanders als benzineslang,’ vertelt Valeria. ‘Tank, tank, tank,’ klonk het toen. Ze zagen een van de oleanders flink heen en weer bewegen. De slang was niet lang genoeg. En dan trek je natuurlijk zo hard mogelijk aan zo’n tak. Zijn scootertje dichterbij de pomp zetten, bedacht hij kennelijk niet. Zo te horen zit de tank van de scooter vandaag vol. Of we hebben het tanken net gemist. Dat kan ook. En dus ‘broem-broemt’ Julius er vrolijk op los.

Dan horen we ook het geluid van een grashark over de steentjes. Zijn vader harkt de tuin. ‘Kijk uit, Julius,’ horen we. ‘Daar heeft papi net geharkt.’ Ritmisch gaat de grashark verder. Opeens wordt het stil. Vader loopt naar binnen. Het is twaalf uur. De radio gaat iets harder. Het Bonairiaanse volkslied klinkt. ‘Broeeeem, broemmm,’ roept de kleine vent. Hij rijdt gewoon verder naar de plaats van zijn bestemming. Volkslied of niet. Vader komt naar buiten en zegt iets. Even is de kleine stil. Er wordt niet meer gereden. Maar dan begint hij te zingen. Een Sinterklaasliedje. En zo kan het gebeuren dat de stoomboot dwars door het volkslied vaart. Ach ja, je moet als kleuter je prioriteiten kennen.

Jannet Butter is schrijfster van verhalenbundels over Bonaire: De Knoek heeft duizend ogen, Flamingo’s op brood, De Leguanenvanger en The Ghost of Washikemba.

Verkrijgbaar bij: Addo’s bookstore, The Cadushy Distillery, Delfins Beach Resort Bonaire, MG Bonaire en Van den Tweel Supermarkt.