Drie races staan op het programma. Ik , “Opa’ Ton sta in het klassement van de “Grand Masters” 6 punten achter op een Amerikaan met zeilnummer 4507. Er staat weinig wind uit een ongebruikelijke richting. Het is dringen bij de startlijn. Iemand perst zijn boot er nog ergens tussen waar het niet kan. Geroep, geschreeuw en “protest” gaat over en weer.

Ik heb part noch deel aan de oorzaak van dat zooitje boten om me heen, maar kan niet wegkomen. Triest vaar ik met twee anderen die zich met me als laatsten uit de kluwen hebben weten te bevrijden achteraan. Daar gaat mijn kans. Na even wat gedipt te hebben, besluit ik er een soort oefenrace van te maken.

Bij de eerste bovenboei heb ik er vijf achter me. Mooi voor wat het waard is. Bij de tweede keer bovenboei heb ik er al twaalf achter me. Waar is nummer 07 schiet door me heen. Ik zie hem downwind net aan de andere kant van het veld op ongeveer gelijke hoogte. Ik vaar een geweldig laatste stuk upwind en eindig zeven plaatsen voor hem. Yes.

De tweede race is er nauwelijks wind. Die Amerikaan is een kilootje of twintig lichter.

Er is gestart, maar ik merk dat ik na een goede start duidelijk minder hard de goede kant op dobber dan heel veel anderen. Ik zit geweldig mijn best te doen, maar het dobberen gaat er niet sneller door. Na een minuutje of twintig klinkt er een toeter en vaart de wedstrijdleider met een vlagsignaal dwars door het veld. De wedstrijd wordt afgelast. Te weinig wind. Wat kan een mens toch blij worden van sommige beslissingen.

Alle boeien worden binnen gehaald en alles en iedereen vaart naar het zeilgebied van de voorgaande dagen. De wind steekt ineens op uit de normale richting. Binnen een kwartier waait het van niets weer zo’n 15 tot 18 knopen.

De laatste en alles beslissende race wordt gestart. We varen de hele race vlak bij elkaar in de buurt. Op een gegeven moment ligt hij zo’n twintig meter voor me met drie bootjes ertussen. Dat is niet goed. Vlak voor de finish weet ik die drie bootjes net in te halen en finish vlak achter hem……… We staan gelijk.

Bij een gelijke stand bepaalt de beste race van ieder de uiteindelijke uitslag….. Die is ook gelijk. Dan telt de daaropvolgende race….. Terugzeilend naar de kant weet ik niet in wiens voordeel die uitvalt. Het blijkt in mijn voordeel te zijn.

“Opa” is in Peru wereldkampioen Sunfish bij de “Grand Masters” geworden!

Sipke Stapert van Bonaire heeft met een hele goede tiende plaats in het overall-klassement ook een trofee bemachtigd. Brayan is 32ste, Kabes 34ste en Yellowman 46ste geworden.

Bonaire heeft het heel goed gedaan. Ik wil benadrukken dat dit alles alleen maar mogelijk is geweest door de sponsoring van FWnB, TCB, Rocargo, Multipost, Akkermans Auto Supplies, Green Label, Rotary, JibeCity&Hangoutbar, GIO’s, Crooij&Flipse, FXDC communications, Buena Vista Sun optics, Budget Marine, Bonaire Automation, Sunbelt Realty, e-zone, Punto Mio, extra en onze geweldige hoofdsponsor Digicel.

Namens het hele team van Bonaire.nu: GEFELICITEERD Ton en hartelijk bedankt voor alle mooie verslagen en prachtige foto’s.