De Nederlandse rechter oordeelde deze maand dat huishoudens met kinderen soms afgesloten mogen worden van water. Maar op Sint-Eustatius, in Caribisch Nederland, is watertekort aan de orde van de dag. De helft van de huishoudens heeft geen stromend water. En wie dat wel heeft, betaalt zeven keer zoveel als in Europees Nederland, meldt One World.nl.

Toegang tot drinkwater is een mensenrecht, volgens zowel het Europees Verdrag van de Rechten van de Mens als het VN-Kinderrechtenverdrag en het VN-Vrouwenrechtenverdrag. Iedereen heeft recht op de noodzakelijke hoeveelheid water voor eten, drinken en de basishygiëne. Dat water moet bovendien schoon, veilig, betaalbaar – niet per se gratis – en toegankelijk zijn.

Maar dat is op papier. In de praktijk hebben, volgens cijfers van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO, wereldwijd 785 miljoen mensen geen toegang tot drinkwater. En één op de vier mensen (bijna 2 miljard) heeft geen toegang tot een goed functionerend drinkwatersysteem. Onder hen zijn ook mensen die onder de Nederlandse verantwoordelijkheid vallen.

Zoals op Sint-Eustatius, samen met Bonaire en Saba sinds 10 oktober 2010 een ‘bijzondere gemeente’ in Nederland. Sinds ‘10-10-10’ zijn de waterproblemen van deze BES-eilanden de problemen van Den Haag. Het Nederlandse ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (I&W) is er systeem- en eindverantwoordelijk voor de drinkwatervoorziening, maar toch kampt het eiland met grote watertekorten. Statianen hebben het idee dat hun problemen worden genegeerd.

• lees verder op One World