Mist Bonaire de boot bij de Airbnb revolutie?

Er zijn steeds meer Airbnb accomodaties te boeken. Maar wie houdt er toezicht op de inkomsten en afdracht van belastingen?

Kralendijk- Niets is de afgelopen jaren zó aan verandering onderhevig geweest als het toerisme. Reisbureau’s raakten uit de gratie, de meeste reizigers boeken alles online en de ‘Airbnb-revolutie’ heeft ook een grote impact als het gaat om de wijze waarop mensen hun verblijf boeken.

Ook op Bonaire is een steeds groter aanbod te bespeuren als het gaat om het aantal accomodaties dat via het populaire Airbnb kan worden geboekt. Hoewel het model aantrekkelijk is voor de aanbieder van accommodatie (een ieder kan een appartement of leegstaand huis via Airbnb financieel uitbaten), is de vraag of Bonaire als bestemming niet achter het net vist als het gaat om inkomstenstromen die doorgaans aan het oog onttrokken blijven.

In veel steden rond de wereld groeit inmiddels dan ook een steeds groter verzet tegen het aanbod van tijdelijke accommodatie via Airbnb of vergelijkbare bookingssites. Een argument daarbij is niet alleen het feit dat de overheid vaak achter het net vist als het gaat om bijvoorbeeld het innen van toeristenbelassting of -zoals op Bonaire het geval is- de ‘logeergastenbelasting’, maar ook het feit dat de relatieve rust van vaste bewoners van wijken of appartementencomplexen wordt verstoord door steeds wisselende en met name ook onbekende gasten, met alle gevolgen van dien. Veel wijken of complexen zijn namelijk niet bedoeld voor de tijdelijke verhuur.

Overigens zit ook Airbnb zelf niet stil. In anticipatie op de steeds grotere weerstand over het verdienmodel van de site en met name de daarmee vaak gepaard gaande belastingontduiking, neemt de site steeds vaker pro-actief contact op met toeristische bestemmingen om daarmee afspraken te maken en een en ander te reguleren.

Bonaire.Nu weet uit directe contacten met vertegenwoordigers van Airbnb dat ook het Openbaar Lichaam reeds langer dan twee jaar geleden werd benaderd door de boekingssite om afspraken te maken over verschuldigde belastingen en een en ander in goede banen te leiden. Tot frustratie van Airbnb, kreeg zij nooit een (fatsoenlijk) antwoord van de overheid.

Semi-illegaliteit
Helaas is de situatie met Airbnb geen uitzondering als het gaat om de (semi)illegaliteit op het eiland. Bonaire loopt al jaren miljoenen dollars per jaar mis doordat belasting slechts geheven wordt op die accommodaties, of die (auto)verhuurbedrijven die officieel bij het Openbaar Lichaam bekend staan. Zij die op indirecte wijze of via derde partijen hun service of accommodatie aan de man brengen, betalen daardoor (vaak) geen belasting en vist het Openbaar Lichaam consequent achter het net.

Het is dan ook dringend wenselijk dat de overheid zich gaat buigen over trends die het eiland, haar bewoners en haar ondernemers raken. Daarbij is het niet alleen van belang dat de overheid het geld int wat haar op wettelijke gronden toekomt. Net zo belangrijk is dat er sprake is van een ‘level playing field’. Het werkt namelijk concurrentievervalsend als ‘officiële’ aanbieders van accommodatie of services wel gehouden zijn tot heffen en afdragen van logeergastenbelasting of carrental tax, doch (voor de overheid) onzichtbare dan wel onbekende aanbieders niet.

Daarnaast lijkt het wenselijk dat de overheid een beleid vaststelt voor het aantal dagen, weken of maanden dat accommodatie in woonwijken verhuurd mag worden aan tijdelijke gasten. Inmiddels zijn er gebieden op Bonaire waar nauwelijks meer sprake is van normale en vaste bewoners, en er bijna alleen nog maar panden staan die worden verhuurd via boekingssites als Airbnb.

Er lijkt hier dan ook een zeer schone taak weggelegd voor het nieuwe Bestuurscollege om de semi-illegaliteit aan te pakken bij aanbieders van diensten en accommodatie, de inkomsten voor het Openbaar Lichaam aanzienlijk te verhogen, een ‘level playing field’ voor bonafide ondernemers te bewerkstelligen en daarnaast ook nog eens de leefbaarheid van -met name de gunstiger gelegen- wijken te bewaken.